و در حالی که ( از نظر سوء عقیده و عمل ) ستمکار به نفس خویش بود ( همراه رفیقش ) به باغ خویش درآمده ، گفت: گمان نمی کنم هیچ گاه این باغ فنا پذیرد! [ نظرات / امتیازها ]

و در حالی که نسبت به خود ستمکار بود ، در باغ خویش گام نهاد ، و گفت: «من گمان نمی کنم هرگز این باغ نابود شود! [ نظرات / امتیازها ]

و به باغ خود شد در حالی که ستمگر به نفس خویش بود گفت گمان ندارم که هیچ وقت این باغ نابود شود . [ نظرات / امتیازها ]

و روزی به باغ خود در حالی که به نفس خود ستمکار بود ( چون عمر را به کفر و گناه و غفلت از خدا می گذرانید با کمال غرور ) داخل شد ، گفت: گمان ندارم هرگز این باغ نابود شود. [ نظرات / امتیازها ]

و در حالی که او به خویشتن ستمکار بود ، داخل باغ شد [ و ] گفت: «گمان نمی کنم این نعمت هرگز زوال پذیرد.» [ نظرات / امتیازها ]

آن مرد در حالی که بر اثر فراموشی خدا و غرور و تکبر بر خود ستم کرده بود وارد باغ خود شد و به رفیقش گفت : گمان نمی کنم این باغ هرگز تباه شود ، زیرا اسباب خرمی آن همچنان فراهم است . [ نظرات / امتیازها ]

و در حالی که [ به سبب غرور و عصیان ] بر خویشتن ستمکار بود ، به باغش وارد شد [ و ] گفت: گمان نمی برم که این باغ هرگز نابود شود [ نظرات / امتیازها ]

و در حالى که در حق خویش ستمکار بود، داخل باغش شد و گفت گمان ندارم که این [نعمت‏] هرگز نابود شود
[ نظرات / امتیازها ]

و (روزی) داخل باع (خود) شده در دل خویش چنین اندیشه ناروا نموده و گفت گمان نمی کنم که هرگز این باغ و ثروت من تباه شده و نابود شود, [ نظرات / امتیازها ]

و روزى به باغ در حالى که به نفس خود ستمکار بود با کمال غرور داخل شد و گفت گمان ندارم هرگز این باغ و دارایى من نابود شود [ نظرات / امتیازها ]

" و [در حالی] واردِ باغش شد که برایِ خود ظالم بود [و] گفت: «گمان نمی کنم این [باغ] همیشگی نباشد [و فانی شود]! ؛ هرگز!» ". [ نظرات / امتیازها ]