اضافه شدن ایمان با طرح دشمنی دشمن، نشانه ایمانی و حضور قلب و اعتقاد و باور به خداوند و شرایط ایجاد شده عالم و گیتی می باشد.

خداوند در اینجا صفاتی از خود را معرفی می کند و البته برای خودش شرط اجرایی تعیین می نماید.

اینکه ما بخواهیم خداوند را مدیریت کنیم مطلبی قابل پذیرش نمی باشد!
و خداوند نشانه های برای تشخیص معرفی کرده و آگاهی می دهد و از آن منافقین را به عنوان افراد علاقمند به مدیریت خداوند و آوردن تحلیل ها در مقابل او می شناساند.
ونیز آنها را به خودشان می شناساند که ایمان ایشان در قالب لفظ می باشد و بیشتر حرکت نمی کند.

راه کار کاربردی برای مردم ارائه شد تا بدینسان علاوه بر راه حلی برای جلوگیری از گناه( که محبت و لطف خداوند محسوب می شود) مراقب حفظ حقوق ظاهرا قابل صدمه دیدن یتیمان و ضعفا باید بود.

با توجه به مقدمات آیه قبل لازم است که مراقب تقوای خود در محافظت و محدوده حرام و حرمت مال و اموال یتیم باشید. دستکاری غیر مجاز و بدون اجازه و شرایط متعارف در اموال یتیم نداشته باشید.

در صدور احکام و پذیرش مغز و ظاهر حکم نیاز به شرایطی است که تشریح ان را به شکل مقدمات می توان مطرح کرد. برای احکام صادره بعدی و توجه به سطح بصیرت مورد نیاز جهت استنباط صحیح و تصمیم درست نیاز به توجه به موارد ذیل به شرح آیه مبارکه می باشد:
1) تقوا پیشه کنید!
2)خداوند پرورش دهنده شماست.
3) شما داراری اتحادی به شکل خلق شده از نفس واحدی را دارید و زوج آن را از خودش قرار داد.(هم خونی و هم خویی در شماست).
4)هنگامی که سوالی را مطرح می کنید تقوا پیشه کنید!
5) همچنین از نزدیکانتان سوال می کنید و یا از نزدیکانتان پیش خداوند سوالی را می آورید تقوا پیشه کنید!
6) اخطار می شود که خداوند مراقب شماست!

زکریا عرض کرد پروردگارا چگونه مرا پسرى خواهد بود و حال آنکه پیرى مرا فرا رسیده و اهل من عجوز و نازا باشد؟! گفت چنین است کار خدا هر چه بخواهد بجا میآورد (40)

گفت: «اى پروردگار من، چگونه مرا پسرى باشد؟ در حالى که پیریم فرا رسیده است و هم‏سرم نازاست!» گفت: «این گونه خداوند هر چه بخواهد انجام مى‏دهد»

گفت اى پروردگار من از کجا باشد مرا فرزندى و بحقیقت رسیده مرا پیرى و زنم نازاینده است گفت همچنین خدا میکند آنچه میخواهد (40)

(متصل به آیات قبلی و پیش در آمد آیات بعدی) و کسانیکه آنچه به تو نازل می شود و آنچه به ما قبل از تو نازل شده را بواسطه باور داشتن آنها مرتبط و پیوسته می دانند و نیز همواره به نهایت پیام ها و اثر اخروی و آخرت باور دارند( این بدون روشنی دل و نیروی بی پایان عشق و دل میسر نمی شود).

اولئک: : : اسم اشاره، مبتدا، محلا مرفوع.
 توضيح : (161) واو: حالیّه و هم: مبتدا، محلا مرفوع. اولئک: اسم اشاره، مبتدا، محلا مرفوع.

:
 توضيح : (160) الّا: حرف استثناء. الّذین: