(فان لم تفعلوا فاذنوا بحرب من الله و رسوله ):(پس اگر بجا نیاوریدباید بدانید که در حقیقت اعلان جنگ با خدا و رسولش داده اید...)(فاذنوا)یعنی (فاعلموا)اعلام کنیدکه قصد جنگ با خدا و رسولش دارید،خدایی که شریعت آورده و مؤمنان را تحذیر کرده و رسولی که ابلاغ شریعت نموده و شما را انذارنموده است ، و کسی که با خدا و رسولش جنگ می نماید ،کسی است که احکام خدا و رسولش را نپذیرد اما جنگیدن خدا و رسولش با ربا خوار معنایش این است که رسول به امر خدا،ربا خوار یا هر فردی را که گردن به احکام الهی ننهدمجبور به تسلیم کند و اگر تسلیم نشد مسلمانان را بر جنگ او تحریک نماید تا اورا وادار به تسلیم در برابر احکام الهی نمایند و از طرف دیگر طریق فطرت خودآنان و فطرت دیگران است که علیه عمل زشت آنها شورش می کنند و خواب راحت را از آنان سلب می نماید و دودمانشان را ویران می کند،(واذا اردنا ان تهلک قریه امرنا مترفیها ففسقوا فیها فحق علیها القول فدمرناها تدمیرا)(79)،(وچون بخواهیم اهل قریه ای را هلاک کنیم ،یاغیان شهوت پرست را وامی داریم تا درآن قریه به فسق و فجوربپردازند ودرنتیجه عذابشان قطعی گرددوآن وقت آنجارازیرورومی کنیم )،(وان تبتم فلکم رؤس اموالکم لا تظلمون ولا تظلمون ):(واگر توبه کنید ،اصل سرمایه تان برای شما حلال است ،نه ظلم کرده اید و نه به شماظلمی شده است ) این جمله تأیید سخنی است که قبلا گفتیم که بعضی از مؤمنان بعد از آمدن حکم تحریم ربا هنوز هم دست از ربا خواری برنداشته بودند ومی فرماید:اگر توبه کردید اصل سرمایه تان را از بدهکار بگیرید و بهره را رهاکنید و نه با گرفتن ربا ظلم کنید و نه با گرفتن اصل پولتان به شما ظلم شده باشد،پس آیه دلالت می کند بر امضاء تأیید اصل مالکیت نسبت به اصل مال و ثانیا امضاو تائیدی بر همه اصناف معاملات و انواع کسب می باشد، چون به چنین مالی (رأس )یا سرمایه گفته می شود. [ نظرات / امتیازها ]

اصرار بر رباخواری به عنوان اعلان جنگ با خدا و رسول او شمرده شده که آغازگر این نبرد نیز شخص رباخوار است. البته اگر او توبه کند، مالک اصل مال خویش است، بدون سود ربوی. این آیه، مالکیت فردی را امضا می‏کند.
چون رباخواری ظلم است و از سوی دیگر رباخوار با توبه‏اش اصل مال خود را مالک است و کسی نمی‏تواند از سَرِ ستم آن را به وی نپردازد، در پایان آیه به اصل جامع طرد ظلم از ظالم و مظلوم (نفی ستمگری و ستم‏پذیری) اشاره شده است. [ نظرات / امتیازها ]

در اسلام، نه اجازه ربا وبهره‏کشى واستثمار داده شده و نه اموال مردم یک‏جانبه مصادره مى‏گردد. در بعضى نظام‏ها، مالکیّت ملغى وتمام اموال را از صاحبانشان مى‏گیرند و در برخى دیگر، استثمار و بهره‏کشى و ربا، به هر شکلى آزاد است. [ نظرات / امتیازها ]

در این آیه لحن سخن را تغییر داده و پس از اندرزهایى که در آیات پیشین گذشت با شدت با رباخواران برخورد کرده هشدار مى‏دهد که اگر به کار خود همچنان ادامه دهند و در برابر حق و عدالت تسلیم نشوند و به مکیدن خون مردم محروم مشغول باشند، پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله ناچار است با توسل به جنگ جلو آنها را بگیرد، مى‏فرماید: «اگر چنین نمى‏کنید بدانید با جنگ با خدا و رسول او رو برو خواهید بود» (فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ).
این همان جنگى است که طبق قانون فَقاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِی‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ «1» «با گروهى که متجاوز است پیکار کنید تا به فرمان خدا گردن نهد» انجام مى‏گیرد.
در هر حال از آیه بالا برمى‏آید که حکومت اسلامى مى‏تواند با توسل به زورجلو رباخوارى را بگیرد. سپس مى‏افزاید: اگر توبه کنید سرمایه‏هاى شما از آن شما است نه ستم مى‏کنید، و نه ستم بر شما مى‏شود» (وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُسُ أَمْوالِکُمْ لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُونَ).
یعنى اگر توبه کنید و دستگاه رباخوارى را بر چینید حق دارید سرمایه‏هاى اصلى خود را که در دست مردم دارید (به استثناى سود) از آنها جمع آورى کنید و این قانون کاملا عادلانه است زیرا که هم از ستم کردن شما بر دیگران جلوگیرى مى‏کند و هم از ستم وارد شدن بر شما، و در این صورت نه ظالم خواهید بود و نه مظلوم.
جمله لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُونَ در حقیقت یک شعار وسیع پرمایه اسلامى است که مى‏گوید: به همان نسبت که مسلمانان باید از ستمگرى بپرهیزند از تن دادن به ظلم و ستم نیز باید اجتناب کنند اصولا اگر ستمکش نباشد ستمگر کمتر پیدا مى‏شود!

[ نظرات / امتیازها ]

اصرار بر رباخواری به عنوان اعلان جنگ با خدا و رسول او شمرده شده که آغازگر این نبرد نیز شخص رباخوار است. البته اگر او توبه کند، مالک اصل مال خویش است، بدون سود ربوی. این آیه، مالکیت فردی را امضا می‏کند.
چون رباخواری ظلم است و از سوی دیگر رباخوار با توبه‏اش اصل مال خود را مالک است و کسی نمی‏تواند از سَرِ ستم آن را به وی نپردازد، در پایان آیه به اصل جامع طرد ظلم از ظالم و مظلوم (نفی ستمگری و ستم‏پذیری) اشاره شده است [ نظرات / امتیازها ]