● حاجيه تقي زاده فانيد -
تفسیر راهنما
1 - سراى آخرت و نعمتهاى آن، سرمایه انسانها در قبال ایمان و عمل به کتابهاى آسمانى است.
أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالأخرة
2 - گروهى از انسانها با از دست دادن آخرت و نعمتهاى آن، در پى دستیابى به مزایاى دنیا هستند.
أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالأخرة
3 - برگزیدن دنیا در قبال از دست دادن آخرت، در پى دارنده عذابى تخفیف ناپذیر است.
أولئک ... فلا یخفف عنهم العذاب
4 - نقض کنندگان پیمانهاى الهى، از سراى آخرت و نعمتهاى آن نصیبى نخواهند داشت.
إذ أخذنا میثقکم ... أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالأخرة
«أولئک» اشاره به همه گروههایى است که در آیه قبل، اعمال و رفتار ناپسندشان بیان شد; از جمله: نقض کنندگان پیمان الهى، قاتلان همکیشان و ... .
5 - دستیابى به مزایاى دنیا، انگیزه آنان که پیمانهاى الهى را نادیده گرفته و آنها را نقض مى کنند.
أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالأخرة
6 - یهودیان به انگیزه دستیابى به مزایاى دنیا، همکیشان خود را کشته و آنان را از دیارشان آواره مى ساختند.
ثم أنتم هؤلاء تقتلون ... أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالأخرة
7 - یهودیان براى رسیدن به مزایاى دنیوى، آخرت و نعمتهاى آن را از دست دادند.
أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالأخرة
8 - کشتن و آواره کردن اهل ایمان و تبعیض در دین، موجب از دست دادن سراى آخرت و گرفتار شدن به عذاب شدید قیامت است.
أولئک الذین اشتروا ... فلا یخفف عنهم العذاب
«ال» در «العذاب» عهد ذکرى و اشاره به «أشد العذاب» در آیه قبل است.
9 - کسانى که به انگیزه دستیابى به دنیا، آخرت خویش را تباه مى کنند، براى رهایى از عذاب، یاورى نخواهند داشت.
فلا یخفف عنهم العذاب و لاهم ینصرون
10 - دنیاطلبى، از انگیزه هاى تبعیض در دین (عمل کردن به برخى از دستورات دین و رها کردن برخى دیگر از آن) است.
أفتؤمنون ببعض الکتب و تکفرون ببعض ... أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا
11 - دنیاطلبى، از ریشه هاى بروز جنگها و درگیریهاى خونین میان گروههاى معتقد به آیین الهى است.
ثم أنتم هؤلاء تقتلون أنفسکم ... أولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر مجمع البیان
«اولئک الّذین اشترواالحیوةالدّنیا بالآخرة»
اینان همانانند که زندگى دنیا را به بهاى آخرت خریدند
آرى؛ کسانى که به بعضى از دستورات تورات عمل مى کنند و به برخى دیگر پشت پا مى زنند، همان کسانى هستند که جاه و مقام این جهان را به بهاى ازدست دادن جهان دیگر و نعمتهاى آن - که خدا به مردم باایمان و شایسته کردار وعده فرموده است - خریدارى کردند.
گویى در آیه شریفه از معامله اى سخن مى رود که بهاى آن کفرورزیدن به خدا و وانهادن نعمتهاى سراى آخرت دربرابر دریافت ارزشهاى زودگذر دنیاست؛ و آنگاه هشدار مى دهد که چنین افرادى، هیچ بهره اى از نعمتها و موهبتهاى سراى آخرت نخواهند برد.
«فلا یخفّف عنهم العذاب و لا هم ینصرون»
نه در عذاب و کیفر آنان تخفیف داده مى شود و نه از هیچ سو به آنان یارى مى شود
آرى؛ نه از عذابشان کاسته مى شود و نه راه نجات و یار و یاورى دارند که آنان را برهاند.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر نمونه
آخرین آیه مورد بحث در حقیقت انگیزه اصلى این اعمال ضد و نقیض را بیان کرده مى گوید: آنها کسانى هستند که زندگى دنیا را به قیمت از دست دادن آخرت خریدارى کردند (اولئک الذین اشتروا الحیوة الدنیا بالاخرة ).
و به همین دلیل عذاب آنها تخفیف داده نمى شود و کسى آنها را یارى نخواهد کرد (فلا یخفف عنهم العذاب و لا هم ینصرون ).
1- بیان تاریخى آیات
به طورى که بسیارى از مفسران نقل کرده اند طایفه ((بنى قریظه )) و ((بنى نضیر)) که هر دو از طوائف یهود بودند و با هم قرابت نزدیک داشتند به خاطر منافع دنیا با یکدیگر به مخالفت برخاستند، ((بنى نضیر)) به طایفه ((خزرج )) که از مشرکان مدینه بود پیوستند و ((بنى قریظه )) به طایفه ((اوس )) و در جنگهائى که میان آن دو قبیله روى مى داد هر یک از اینها طایفه هم پیمان خود را کمک مى کرد، و از طایفه دیگر مى کشت ، اما هنگامى که آتش جنگ فرو مى نشست ، همه یهود جمع مى شدند و دست به دست هم مى دادند تا از طریق پرداختن فدیه ، اسیران خود را آزاد کنند، و در این عمل استناد به حکم و قانون تورات مى کردند (در حالى که اولا اوس و خزرج هر دو مشرک بودند و کمک به آنها جایز نبود و ثانیا همان قانونى که دستور فدا را داده بود، دستور خوددارى از قتل را نیز صادر کرده بود).
و یهود همانند اقوام لجوج و نادان دیگر از این اعمال ضد و نقیض فراوان داشتند:
2- تبعیض در احکام خدا و انگیزه آن
گفتیم قرآن مجید یهود را در برابر اعمال ضد و نقیض و تبعیضشان در میان احکام خدا شدیدا مورد سرزنش قرار داده و به اشد مجازات تهدید مى کند، به خصوص اینکه آنها احکام کوچکتر را عمل مى کردند اما در برابر احکام مهمتر یعنى قانون تحریم ریختن خون یکدیگر و آواره ساختن هم مذهبان از خانه و دیارشان ، مخالفت مى کردند.
در حقیقت آنها تنها براى دستوراتى ارج و بها قائل بودند که از نظر زندگى دنیا به نفعشان بود، آنجا که منافعشان اقتضا مى کرد خون یکدیگر را مى ریختند اما چون احتمال اسارت براى همگى وجود داشت به منظور نجات از اسارت احتمالى آینده از دادن فدیه براى آزاد ساختن اسیران مضایقه نداشتند.
اصولا عمل کردن به دستوراتى که به سود انسان است نشانه اطاعت از فرمان خدا محسوب نمى شود، زیرا انگیزه آن فرمان خدا نبوده بلکه حفظ منافع شخصى بوده است ، زمانى فرمانبردار از عاصى و گنهکار شناخته مى شود که عمل به دستورى بر خلاف منافع شخصى باشد، آنها که از چنین قانونى پیروى کنند، مؤ منان راستین هستند و آنها که تبعیض کنند سرکشان واقعى مى باشند، بنابر این تبعیض در اجراى قوانین نشانه روح تمرد و احیانا عدم ایمان است .
و به تعبیر دیگر اثر ایمان و تسلیم ، آنجا ظاهر مى شود که قانونى بر ضد منافع شخصى انسان باشد و آنرا محترم بشمرد، و گرنه عمل به دستورات الهى در آنجا که حافظ منافع انسان است نه افتخار است و نه نشانه ایمان ، و لذا همیشه مؤ منان را از منافقان از این طریق مى توان شناخت ، مؤ منان در برابر همه قوانین الهى تسلیمند و منافقان طرفدار تبعیض .
و همانطور که قرآن مى گوید: نتیجه این عمل ، رسوائى و ذلت و بدبختى است ، ملتى که جز به جنبه هاى مادى دین آن هم فقط از دریچه منافع شخصى و خصوصى ، نمى اندیشد دیر یا زود در چنگال ملتى قوى پنجه اسیر مى گردد، از اوج عزت به زیر مى آید و در جوامع انسانى رسوا مى گردد.
این از نظر دنیا و اما از نظر آخرت همانگونه که قرآن مى گوید شدیدترین مجازات در انتظار این گونه تبعیض گران است .
البته این قانون مخصوص بنى اسرائیل نبوده براى همگان و براى ما مسلمانان امروز نیز ثابت است ، و چه بسیارند تبعیض گران ، و چه بدبخت و رسوایند این گروه ؟!
3- برنامهاى براى زنده ماندن ملتها
این آیات اگر چه درباره بنى اسرائیل نازل شده ولى یک سلسله قوانین کلى براى همه ملل دنیا در بر دارد، عوامل زنده ماندن و بقاء و سرفرازى ملتها و رمز شکست آنان را یادآور مى شود .
از دیدگاه قرآن برقرارى و سر بلندى ملتها در صورتى است که خود را به بزرگترین نیروها و قدرتها متکى سازند، و در همه حال از او مدد بگیرند به قدرتى تکیه کنند که فنا و زوال در او راه ندارد، و تنها در برابر او سر تعظیم فرود آورند، که اگر چنین کنند از هیچکس ترس و وحشتى نخواهد داشت و پیدا است که چنین مبدئى جز آفریدگار بزرگ نمى تواند باشد، آرى این تکیه گاه خداوند است (لا تعبدون الا الله ).
و از طرف دیگر براى بقاء و جاویدان ماندن ملتها همبستگى خاصى بین افراد آنها لازم است ، این عمل در صورتى امکان دارد که هر کس نسبت به پدر و مادر خود که شعاع بستگى آنها نسبت به وى نزدیکتر است ، و در مرحله بعد نسبت به خویشاوندان و بعد از آنها نسبت به تمام افراد اجتماع نیکى بخرج دهد تا همه بال و پر یکدیگر باشند مخصوصا افراد ضعیف را تحت حمایت قرار دهند تا در دامان دشمن نیفتند (و بالوالدین احسانا و ذى القربى ... و قولوا للناس حسنا).
تقویت بنیه مالى هر ملت و از بین بردن فاصله طبقاتى نیز در زنده نگاه داشتن روح آن ملت سهم فراوانى دارد که یک رکن آن پرداختن زکاة است (و آتوا الزکاة ).
اینها از یک سو، و از سوى دیگر رمز شکست و فناى ملتها در بهم خوردن این همبستگى و پدید آمدن کشمکشها و جنگهاى داخلى میداند، ملتى که در برابر
هم صف آرائى کنند و سنگ تفرقه در میان شان انداخته شود و بجاى کمک بیکدیگر بجان هم بیفتند و در پى تصرف اموال و سرزمینهاى هم بر آیند و براى ریختن خون یکدیگر آستینها را بالا زنند و هر دسته براى آواره ساختن و تصرف اموال دیگرى قد برافرازد دیر یا زود نابود مى گردند کشورشان ویران مى گردد و خود بیچاره و بدبخت خواهند شد ( لا تسفکون دمائکم و لا تخرجون انفسکم من دیارکم ...).
و بالاخره یکى دیگر از عوامل سقوط ملتها همان تبعیض در اجراى قوانین است که هر قانونى حافظ منافع شخصیشان باشد اجرا کنند و آنچه به سود جامعه است فراموش نمایند (ا فتؤ منون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض ).
و این است علل رشد و شکست ملتها از دیدگاه قرآن .
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر کشاف
(فلا یخفف عنهم ) عذاب الدنیا بنقصان الجزیة، و لا ینصرهم أحد بالدفع عنهم . و کذلک عذاب الاخرة.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● عبدالله عبداللهي -
اثنی عشری
أُولئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ فَلا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ (86)
أُولئِکَ الَّذِینَ: آن جماعتى که معاهده با پیغمبران را شکستند، کسانیند که: اشْتَرَوُا الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ: تبدیل نمودند زندگانى پست فانى دنیا را به مقابل نعمت باقى آخرت، و عوارضات دنیا را بر مثوبات عقبى اختیار کردند، و مستوجب شدند عقاب دائم را. فَلا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ: پس سبک گردیده نشود از ایشان عذاب، نه در دنیا به نقص جزیه و نه در آخرت به تخفیف عقاب جهنم، وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ: و نه ایشان یارى کرده شوند، یعنى ناصر و معینى در دفع عذاب براى آنها نخواهد بود.
تبصره: آیه شریفه دال است بر آنکه هر که تبدیل نماید دنیا را به عوض آخرت، و غفلت او را دریابد، لا جرم به عقوبت گرفتار آید.
محدث نورى در مستدرک از حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم روایت نموده که فرمود: شرار النّاس من باع آخرته بدنیاه و شرّ من ذلک من باع آخرته بدنیا غیره «1». یعنى: بدترین مردمان کسى است که بفروشد و تبدیل کند آخرت خود را به دنیاى خود، و بدتر از این کسى است که بفروشدآخرت خود را به دنیاى غیر. و حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در نهج البلاغه فرماید: انّ الدّنیا و الاخرة عدوّان متقابلان و سبیلان مختلفان، فمن احبّ الدّنیا و تولّاها ابغض الاخرة و عاداها، و هما بمنزلة المشرق و المغرب، و ماش بینهما کلّما قرب من واحد بعد من الاخر و هما بعد ضرّتان «1».
یعنى: «به درستى که دنیا و آخرت دو دشمن متقابل و دو راه مختلف‌اند.
پس هر که دوست دارد دنیا را و اظهار کند دوستى آن را، دشمن دارد آخرت را و آثار دشمنى او ظاهر شود. و این دو نزد عاقل هوشمند به منزله مشرق و مغرب هستند، و راه رونده بین این دو، هر زمانى که نزدیک شود به یکى، دور شود از دیگرى. و دنیا و آخرت مانند دو زن باشند در حباله یک شوهر، که وجود یکى مضرّت دیگرى است، در غایت ضرر.» پس زنهار تا فریب دنیا نخورى و آخرت را به دنیا نفروشى، و به ریسمان او به چاه هلاکت فرو نروى، که دنیا دشمن خدا و دوستان خدا، و سرائى است بى‌قدر و وفا.
و حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: «اگر دنیا را بقدر بال پشه‌اى نزد خدا قدر بودى، هر آینه کافر را از آن شربت آبى مرحمت ننمودى.»
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» روان جاوید
أُولئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ فَلا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ (86)
ترجمه
آنگروه آنانند که خریدند زندگانى دنیا را بآخرت پس نه تخفیف داده شود از آنها عذاب و نه آنها یارى کرده میشوند.
تفسیر
خوشنود شدند بدنیا و متاع قلیل فانى آن در مقابل نعم ابدى بهشت که بطاعت مستحق میشدند کسى یارى نمى‌کند آنها را بدفع عذاب و تخفیف آن چون نازل شد این آیه در باره یهود که شکسته بودند عهد خداوند را و تکذیب کرده بودند پیغمبران عظام را و کشته بودند اولیاء خدا را پیغمبر (ص) فرمود آیا خبرند هم شما را به یهود این امت که مانند اینها هستند اصحاب عرض کردند بفرما، یا رسول اللّه آنحضرت فرمود طایفه از امت من هستند که اسلام را بخود بسته‌اند میکشند افاضل ذریه مرا و پاکیزگان نژاد مرا و تبدیل مینمایند شریعت و سنت مرا و میکشند دو پسر من حسن و حسین را چنانچه کشتند پیشینیان یهود زکریا و یحیى را هر آینه بتحقیق خداوند لعن میکند آنها را چنانچه لعن فرمود یهود را و برانگیزاند بر بقایاى ذریات آنها پیش از روز قیامت هادى مهدى را از اولاد حسین مظلوم که بسوزاند آنها را بشمشیرهاى دوستان خدا تا وارد شوند در آتش جهنم حقیر عرض میکنم چون ذریات آنها راضى هستند بکار پدرهاشان خداوند انتقام پدرها را از آنها خواهد کشید با آنکه کافر و مستحق قتل و عقوبت میباشند.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.