(بلی من اوفی بعهده و اتقی فان الله یحب المتقین ):(آری ،کسی که به عهدخود وفا کند و از خدا پروا نماید ،خدای تعالی پرهیزکاران را دوست می دارد)دراین آیه در رد کلام یهود که خود را مسلط بر سایرین می دانستند، می فرماید:تقدم و تسلط، حق هر کسی است که تقوا داشته باشد. و مراد از (عهد) میثاق الهی است که خداوند از بندگان خود گرفته که به اوایمان آورند و تنها او را عبادت کنند، پس کرامت و احترام در درگاه خدا به صرف ادعا نیست ، بلکه تنها کسانی نزد خدا کرامت دارند که خدا آنها را دوست بدارد واینهم وابسته به وفای به عهد و پیمان الهی و داشتن تقوی در دین خداست ، لذاکرامت الهی این است ، نه اینکه خدای متعال همه بندگان خود چه صالح و چه بدکار را کرامت بدهد که آزاد باشند ،هر چه بخواهند بکنند وبگویند: هیچ امی وغیر بنی اسرائیلی حق اعتراض به ما ندارد،چون ما اولیاء خدائیم ، به جهت اینکه این امر به افساد در زمین و هلاک ساختن نسل و حرث می انجامد. [ نظرات / امتیازها ]

این آیه ضمن نفى کلام اهل کتاب که مى‏گفتند: خوردن اموال غیر اهل کتاب براى ما حرام نیست! و به همین دلیل براى خود آزادى عمل قائل بودند همان آزادى که امروز هم در اعمال بسیارى از آنها مى‏بینیم که هر گونه تعدى و تجاوز به حقوق دیگران را براى خود مجاز مى‏دانند، مى‏فرماید: «آرى، کسى که به پیمان خود وفا کند و پرهیزکارى پیشه نماید (خدا او را دوست دارد زیرا) خداوند پرهیزکاران را دوست مى‏دارد» (بَلى‏ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‏ فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ).

یعنى معیار برترى انسان و مقیاس شخصیت و ارزش آدمى، وفاى به عهد و عدم خیانت در امانت و تقوا و پرهیزکارى به طور عام است
[ نظرات / امتیازها ]

آیه ضمن نفى کلام اهل کتاب که میگفتند: ((لیس علینا فى الامیین سبیل )) (خوردن اموال غیر اهل کتاب براى ما حرام نیست ) و به همین دلیل براى خود آزادى عمل قائل بودند همان آزادى که امروز هم در اعمال بسیارى از آنها مى بینیم که هر گونه تعدى و تجاوز به حقوق دیگران را براى خود مجاز مى دانند، مى فرماید: ((آرى کسى که به پیمان خود وفا کند و پرهیزکارى پیشه نماید (خدا او را دوست دارد زیرا) خداوند پرهیزکاران را دوست مى دارد)) (بلى من اوفى بعهده و اتقى فان الله یحب المتقین ).
یعنى معیار برترى انسان و مقیاس شخصیت و ارزش آدمى ، وفاى به عهد و عدم خیانت در امانت و تقوا و پرهیزکارى به طور عام است ، آرى خداوند چنین کسانى را دوست دارد، نه دروغگویان خائنى که هر گونه غصب حقوق دیگران را براى خود مجاز مى دانند بلکه آن را به خدا نسبت مى دهند
[ نظرات / امتیازها ]

بَلىٰ مَنْ أَوْفىٰ بِعَهْدِهِ وَ اِتَّقىٰ فَإِنَّ اَللّٰهَ یُحِبُّ اَلْمُتَّقِینَ بلى، به معناى لکن نفى است: نفى سبیل و اثبات آن به مقیاس عهدى که تعهد شده است أَوْفىٰ بِعَهْدِهِ ، به جاى «من أدّى امانته» اشعار به وفاى کامل و با همۀ شرایط دارد ممکن است ضمیر عهده راجع به اللّٰه باشد که چون خدا عهود را تبیین و تشریح کرده هر عهدى، عهد خدا است اگر راجع به من، باشد مقصود عهدهاى خاص فرد فرد است که مبناى همۀ عهود و روابط جمعى مى باشد وَ اِتَّقىٰ ، عطف به فعل شرطى مَنْ أَوْفىٰ و بیان انگیزه و منشأ وفاى به عهد است، فَإِنَّ اَللّٰهَ یُحِبُّ اَلْمُتَّقِینَ ، جواب شرط است و آمدن اسم ظاهر المتقین، به جاى «یحبّه» هم تعمیم و هم بیان کبرى و تعلیل است: هر که به عهد خدا یا خود، وفا کند و پروا گیرد از متقین است و خدا متقین را دوست مى دارد وفاى به عهد، اگر از تقوى ریشه گیرد، ثبات و دوام و کمال مى یابد و جالب محبت خدا مى گردد اگر از منشأ عادات و سنن و یا براى کسب اعتبار باشد، هر چه هم در تحکیم روابط اجتماعى نیک و مؤثر آید چون فاقد شناخت و هماهنگى روحى است، موجب کمال شخصى و حرکت و جاذب محبت خدا نمى شود چون تقوا، به معناى شناخت و ارادۀ ایمانى و تنظیم خلق و عمل، رابطه و پیوند خدا با خلق و گسترش دهندۀ مسئولیتها و تعهدات است و این برترى روحى و خلقى، امتیازات قومى و نژادى و کتابى و حقوقى و هر گونه طغیان را از میان بر مى دارد: إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اَللّٰهِ أَتْقٰاکُمْ نه اهل کتاب و یا منسوب به آئین و قوم و طبقه بودن [ نظرات / امتیازها ]

تصریح است بحکم وجوب رد امانت بلکه وجوب وفاء بهر عهد و قرار دادى و ارشاد است به ملازمت تقوى و اینکه خداوند دوست مى دارد اشخاص درستکار امین را که شعار آنها تقوى و پرهیزکارى است و از پیغمبر (ص) روایت شده که هرکس سه خصلت داشته باشد منافق است اگرچه نماز کند و روزه بگیرد و زکاة بدهد و دعوى ایمان نماید یکى دروغ گوئى و دیگر وعده خلافى و دیگر خیانت در امانت حقیر عرض مى کنم کسى که این اوصاف را داشته باشد در دنیا هم بى وقر و بى اعتبار و بى آبرو است چه رسد به آخرت که عذاب منافق قبلا بیان شد نعوذ باللّه تعالى [ نظرات / امتیازها ]