این آیه صدق موسى را در ادعاى رسالتش تاکید مى‏کند، و معنایش این است که من سزاوارم به اینکه حرف حق بزنم و در رسالتى که به من داده باطلى به او نسبت ندهم و در خلال چیزهایى که مامور به ابلاغ آنم چیزى را که مامور نیستم نگنجانم. [ نظرات / امتیازها ]

جمله «قَدْ جِئْتُکُمْ بِبَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ» نسبت به جملات گذشته و یا نسبت به خصوص جمله «إِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ» که در حقیقت اصلى است که بقیه جملات متفرع بر آن است به منزله تعلیل و بیان چرایى است. [ نظرات / امتیازها ]

بعید نیست که متعدى شدن کلمه «حقیق» با لفظ «على» از این جهت باشد که این کلمه معناى حریص را مى‏دهد و بنا بر این احتمال معنا چنین مى‏شود: «من حریصم بر اینکه بر خدا جز حق نگویم در حالى که سزاوار هم همین است». و اگر به معناى سزاوار بود جا داشت با لفظ «باء» متعدى شود، چه معروف در لغت چنین است، مثلا گفته مى‏شود: «فلان حقیق بالاکرام» فلانى سزاوار احترام است.
البته بعضى هم لفظ «على» را «على- با تشدید-» خوانده‏اند، بنا بر این قرائت، کلمه حقیق هم ماخوذ از «حق علیه کذا» و معنایش این خواهد بود که بر من واجب است که از ناحیه خداى تعالى جز حق نگویم. بنا بر این کلمه «حقیق» خبر و مبتداى آن جمله «أَنْ لا أَقُولَ ...» خواهد بود. [ نظرات / امتیازها ]

حضرت موسی خطاب به بنی اسرائیل : ( اکنون که من فرسستاده او هستم ) شایسته است که در باره خداوند جز حق نگویم ؛ زیرا فرستاده خداوندی که از همه عیوب پاک و منزه است ، ممکن نیست دروغگو باشد [ نظرات / امتیازها ]

از آنجا که قوم بنى‏اسرائیل نقش مهمى در پیدایش حوادث تاریخى داشتند و در مدینه مورد ابتلاى پیامبر اسلام بودند، داستان آنها در قرآن بیش از دیگران آمده و قرآن به ذکر جزئیات تاریخ آنها پرداخته تا ماهیت واقعى و پیشینه تاریخى آنها را براى مسلمانان روشن کند [ نظرات / امتیازها ]