«نَکث»، در اصل به معناى باز کردن ریسمان تابیده شده است، سپس در مورد پیمانشکنى به کار رفته است.
«أجَل» در این آیه، ممکن است مراد مدّتى باشد که حضرت موسى علیه السلام براى رفع بلا تعیین مىکرد که مثلاً فلان روز یا فلان ساعت بر طرف خواهد شد، تا بفهمند که این کیفر الهى است نه تصادفى.
و یا مراد این باشد که آن قوم لجوج، سرانجام گرفتار قهر حتمى خواهند شد، ولى تا رسیدن آن اجل حتمى و غرق شدن در دریا، موقّتاً عذاب برداشته مىشود.
مراد از عهد، یا استجابت دعاى موسى مىباشد و یا منظور مقام نبوّت و رسالت اوست. [240]
240) تفسیر نمون
[ نظرات / امتیازها ]