42) در این چهار آیه (42-46) متعرض سؤال مشرکین از زمان قیام قیامت شده، آن را رد مى‏کند، به اینکه علم به آن نزد احدى نیست، و کسى به جز خداى تعالى از آن خبر ندارد، و خداى تعالى علم به آن را به خود اختصاص داده. [ نظرات / امتیازها ]

45) ما تنها این تکلیف را به عهده تو گذاشته‏ایم که افرادى را که دلواپس قیامتند از عذاب آن انذار کنى، نه اینکه از وقت قیام آن خبر دهى تا وقتى از تو از وقت آن مى‏پرسند جواب دهى، پس انحصارى که از آیه استفاده مى‏شود، به اصطلاح اهل ادب قصر افراد است، یعنى شان رسول خدا (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و مسئولیت او را منحصر در انذار مى‏کند و علم به وقت قیامت و تعیین آن را براى هر کس که از آن سؤال کند از آن جناب نفى فرموده. [ نظرات / امتیازها ]

42) برخى سؤالات درباره قیامت، نابجاست و نیاز به پاسخ ندارد. (مانند سؤال از زمان وقوع قیامت) {یسئلونک عن الساعة...} [ نظرات / امتیازها ]

43) گفتگو در امرى که به بشر مربوط نیست، معنا ندارد. {فیم انت من ذکراها} [ نظرات / امتیازها ]

44) علم بشر محدود است و نمى‏تواند به انتهاى علم که مخصوص خداوند است دست یابد. {الى ربّک منتهاها} [ نظرات / امتیازها ]

45) وظیفه پیامبر، انذار مردم است، نه الزام و اجبار به پذیرش. {انّما انت منذر} [ نظرات / امتیازها ]

45) از شرایط پذیرش دعوت انبیا، آمادگى روحى مردم و پرواداشتن از گناه است. {انت منذر من یخشاها} [ نظرات / امتیازها ]

46) آخرت به قدرى بزرگ است که تمام عمر دنیا و برزخ در کنار آن، به مقدار شبى یا روزى بیش نیست. {لم یلبثوا الاّ عشیةً او ضحاها} [ نظرات / امتیازها ]