از وجود مبارک پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل شده است که «نعم المال الصالح للعبد الصالح» از آیاتی که می‌شود از آن استفاده کرد که داشتنی که در راه دین باشد یک داشتن خوبی است همین آیه است فرمود: ﴿وَلاَ عَلَی الَّذِینَ إِذَا مَا أَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَأَجِدُ مَاأَحْمِلُکُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّوا وَأَعْیُنُهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَلاَّ یَجِدُوا مَا یُنفِقُونَ﴾ بر اینها هم حرج نیست حالا اگر کسی متأثر است که چرا امکاناتی ندارد یک کتابخانه خوبی یک مسجد خوبی یک حسینیهٴ خوبی یک درمانگاه خوبی در شهرش یا روستای خودش بسازد و مشکلات مردم منطقه‌اش را حل کند و غصه می‌خورد این می‌شود عبادت. حالا گاهی یک جهاد فرهنگی است، گاهی جهاد نظامی است، گاهی جهاد اقتصادی است و مانند آن. این الآن نگران است که چرا یک کتابخانه در این روستا یا این محله یا این شهر خودش نمی‌تواند ایجاد کند که جلوی تهاجم فرهنگی را بگیرد و اشک هم می‌ریزد این مشمول این آیه است حالا گاهی جهاد نظامی است گاهی جهاد فرهنگی است اگر اثرش بیشتر نباشد کمتر نیست. معلوم می‌شود اگر کسی مال را برای اینها بخواهد قرآن تصدیق می‌کند و ترغیب می‌کند
[ نظرات / امتیازها ]

در آیه‏ى قبل، سخن از کسانى بود که توان مالى براى کمک به جهاد نداشتند ودر این آیه سخن از فقیرانى است که به خاطر فقر، مرکبى براى حضور در جبهه ندارند لذا غصّه مى‏خورند واشک مى‏ریزند، به این جهت در پاداش رزمندگان شریکند. چنانکه حسن بصرى مى‏گوید: رسول خداصلى الله علیه وآله به رزمندگان جنگ تبوک مى‏فرمود: در هر مالى که خرج کردید و هر آسیبى که دیدید، گروهى از جاماندگان در مدینه با شما شریکند، چون قلباً علاقمند به شرکت در جبهه بودند. [141] [ نظرات / امتیازها ]

داستان نزول آیه ى فوق این گونه حکایت شده که هفت نفر از افراد فقیر مدینه خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله رسیدند و تقاضا کردند که وسیله اى براى شرکت در جهاد در اختیار آنان بگذارد، اما چون پیامبر صلى الله علیه و آله وسیله اى نداشت، پاسخ منفى داد و آنان با چشمان اشک آلود از خدمت ایشان خارج شدند و به نام «بَکّاءون» یعنى گریه کنندگان مشهور شدند [ نظرات / امتیازها ]