1) اخوان بهابادی : آمدن عبارت «و آن تسخیر کوه ها و پرندگان برای او بود ، که گفتیم » داخل پرانتز، ترجمه را گویاتر و زیباتر کرده است اگر به ترجمه های دیگر نگاهی بیندازیم می‌بینیم مثلاً آمده است «و ما به داوود از سوی خود فضیلتی بزرگ بخشیدیم ( ما به کوه ها و پرندگان گفتیم: ) ای کوه ها و ای پرندگان...» وقتی این ترجمه را می خوانیم «و ما به داوود از سوی خود فضیلتی بزرگ بخشیدیم» سوالی ممکن است مطرح شود که چه فضیلت بزرگی به حضرت داود عطا شده است؟ گویی ادامه ترجمه‌ی اخیر به پاسخ این سوال کمکی نمی‌کند و به مسأله‌ی دیگری می پردازد گویی شاهد یک گسست در آن هستیم اما ترجمه‌ی آیت الله مشکینی این مسأله را با آوردن پرانتزی که بیان شد به خوبی مدیریت می کند اما مساله ای که به نظر جای سوال است این است که چرا ایشان بحث تسخیر آهن را در پرانتز در کنار تسخیر کوه ها و پرندگان مطرح ننموده اند؟

1) اخوان بهابادی : مترجم در این ترجمه با آوردن کلمه‌ی مزیت به جای فضل و فضیلت گویی سعی نموده ابهام را برطرف و فضل را برای خواننده روشن کند که این کار قابل تقدیر است. البته در بعضی از ترجمه ها هم با آوردن کلماتی چون عطیه و بخشش سعی در انجام همین کار شده است.