خداوند همان است که بادها را می فرستد ، پس آنها ابری را برمی انگیزند پس ( خداوند ) آن را در آسمان بدان گونه که بخواهد می گستراند و به صورت پاره های گوناگون درمی آورد ، آن گاه باران را می بینی که از لابلای آن بیرون می آید ، و چون آن باران را به هر یک از بندگانش که بخواهد رساند ناگهان خرسند و شاد می شوند. [ نظرات / امتیازها ]

خداوند همان کسی است که بادها را می فرستد تا ابرهایی را به حرکت در آورند ، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند و متراکم می سازد در این هنگام دانه های باران را می بینی که از لا به لای آن خارج می شود ، هنگامی که این ( باران حیاتبخش ) را به هر کس از بندگانش که بخواهد می رساند ، ناگهان خوشحال می شوند ... [ نظرات / امتیازها ]

خداوند همان کسی است که بادها را می فرستد تا ابرهایی را به حرکت در آورند ، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند و متراکم می سازد در این هنگام دانه های باران را می بینی که از لا به لای آن خارج می شود ، هنگامی که این ( باران حیاتبخش ) را به هر کس از بندگانش که بخواهد می رساند ، ناگهان خوشحال می شوند ... [ نظرات / امتیازها ]

خدا آن کسی است که بادها را می فرستد که ابر را در فضا برانگیزد پس به هر گونه که مشیّتش تعلق گیرد در اطراف آسمان متصل و منبسط کند و باز متفرق گرداند ، آن گاه باران را بنگری که قطره قطره از درونش بیرون ریزد ، و چون آن را به ( کشتزار و صحرای ) هر قومی از بندگانش که بخواهد فرو بارد به یک لحظه آن قوم مسرور و شادمان گردند. [ نظرات / امتیازها ]

خدا همان کسی است که بادها را می فرستد و ابری برمی انگیزد و آن را در آسمان- هر گونه بخواهد- می گستراند و انبوهش می گرداند ، پس می بینی باران از لابلای آن بیرون می آید. و چون آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد ، رسانید ، بناگاه آنان شادمانی می کنند. [ نظرات / امتیازها ]

خدا همان کسی است که بادها را می فرستد که ابری را به حرکت درمی آورند; سپس آن گونه که خدا می خواهد آن را در پهنه آسمان می گستراند و از آن پاره ابرهایی فشرده و به هم آمیخته می سازد; آن گاه می بینی قطرات باران از لا به لای آنها بیرون می آید . پس هنگامی که خداوند باران را به هر کس از بندگانش که خواست ، رسانید ، ناگهان آنان شادمان می شوند . [ نظرات / امتیازها ]

خداست که بادها را می فرستد تا ابری را برمی انگیزد ، پس آن را در آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند و به صورت بخش بخش و پاره های مختلف در می آورد ، پس باران را می بینی که از لابلای آن بیرون می آید و چون آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد می رساند ، آن گاه شادمان و خوشحال می شوند. [ نظرات / امتیازها ]

خداست که بادها را مى‌فرستد تا ابرها را برانگیزد و چنان که خواهد بر آسمان بگسترد، و آن را پاره‌پاره کند و بینى که باران از خلال ابرها بیرون مى‌آید. و چون باران را به هر که خواهد از بندگانش برساند شادمان شوند، [ نظرات / امتیازها ]

‏خدا کسی است که بادها را وزان می‌سازد و بادها ابرها را برمی‌انگیزند . سپس خدا آن گونه که بخواهد ابرها را در آسمان می‌گستراند و آنها را به صورت توده‌هائی بالای یکدیگر انباشته و متراکم می‌دارد و ( پس از تلقیح ، ای انسان ) تو می‌بینی که از لابلای آنها بارانها فرو می‌بارد ، و هنگامی که آن را بر کسانی از بندگانش می‌باراند ، آنان خوشحال و مسرور می‌گردند .‏
[ نظرات / امتیازها ]

خـــداوند (آن قادر توانائی است که) از روی حکمت بادهائی برانگیزد و ابرهای بارانی را در آسمان (و فضا ) بپراکند و گاهی متفرق و از هم جدا و گاهی پیوسته و متراکم ساخته و چون مشیت حضرتش تعلق بگیرد از خلال آن ابرها باران رحمتش (به کشتزارها و به ساتین) ببارد و بندگان مؤمن را مسرور و خوشحال سازد, [ نظرات / امتیازها ]

خداست که بادها را می‌فرستد، پس ابری بر می‌انگیزد، پس آن را در آسمان ـ هرگونه بخواهد ـ می‌گستراند و انبوهش می‌گرداند. پس می‌بینی دانه‌های باران از لابه‌لای آن بیرون می‌آید. پس هنگامی‌که آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد، برساند، ناگهان آنان (از آن رحمت) نوید می‌طلبند؛ [ نظرات / امتیازها ]

خداوند کسى است که بادها را مى فرستد که ابرها بر مى انگیزد و آن را در آسمان هر گونه که بخواهد مى گستراند، آن را پاره پاره مى کند و باران درشت قطره را مى بینى که از لابه لاى آن مى تراود، چون آن را به هر یک از بندگانش که بخواهد برساند، آنگاه است که شادى مى کنند [ نظرات / امتیازها ]

" خداوند ، فَردی است که بادها را می فرستد ؛ [و] پس ، ابرهایی را برمی انگیزانَد [و جابجا ، و دگَرگون می نمایَد] ؛ [و] پس ، وَسیع [و گُستَرده] می نمایَد آن را در آسمان ، آنگونه که می خواهد ؛ [و] پس ، آن را قطعه ای [مُتراکم] قرار می دهَد ؛ [و] پس ، [قَطره هایِ] باران را می بینی که از لابه لایِ آن خارِج می شَوَد! ؛ پس آنگاه برسانَد آن را به هرکه می خواهد از بندگانش ؛ [و] آنگاه [ناگهان] آنها [شادمان و] بشارت دهنده [به یکدیگر] می شوند! . " . [ نظرات / امتیازها ]