(واذا قیل لهم امنوا کما امن الناس ):(و هنگامی که به آنها گفته شود که مانند سایر مردم ایمان بیاورید)، منافقان ازتسلیم دربرابرپیامبر(ص )استنکاف می ورزند و هنگامی که به آنها گفته می شودکه مثل سایر مردم ایمان بیاورید،(قالواانؤمن کما امن السفهاء):(می گویند آیا مانند سفیهان ایمان بیاوریم ) و مؤمنان راضعیف الرأی و نادان می شمارند و آنها را کسانی می دانند که تعلق به طبقات بالای اجتماع ندارند،(الا انهم هم السفهاء):(بدانید که اینهاخودشان نادانند)،پس منافقان به واسطه ردکردن ایمان پست ترین مردم هستند،چون آن کسانی که منافقان آنها را به سفاهت وصف می کنند به ایمان نایل شده اند،درحالیکه اینها(یعنی منافقان ) دعوت رسول را رد کرده اند فقط بخاطر داعیه نفسانی خودشان که نمی خواهند باکسانی که ازطبقات عالی جامعه نیستند (فقراو بندگان مؤمن ) مشارکت داشته باشند، پس درواقع اینها سفیه و نادانند ،(ولکن لایعلمون ):(ولیکن این را نمی دانند)،امابخاطر انحطاط وپستی آراءشان این رانمی دانند . [ نظرات / امتیازها ]

و "ما" فی "کما" یجوز أن تکون کافة مثلها فی (ربما)، و مصدریة مثلها فی (بما رحبت ). و اللام فی "الناس " للعهد، أی کما آمن رسول الله صلی الله علیه وسلم و من معه . أو هم ناس معهودون کعبد الله بن سلام و أشیاعه لانهم من جلدتهم و من أبناء جنسهم ، أی : کما آمن أصحابکم و إخوانکم ، أو للجنس أی : کما آمن الکاملون فی الانسانیة. أو جعل المؤمنون کأنهم الناس علی الحقیقة، و من عداهم کالبهائم فی فقد التمییز بین الحق و الباطل . و الاستفهام فی (أنؤمن ) فی معنی الانکار. و اللام فی (السفهاء) مشار بها إلی الناس ، کما تقول لصاحبک : إن زیدا قد سعی بک ، فیقول : أو قد فعل السفیه . و یجوز أن تکون للجنس ، و ینطوی تحته الجاری ذکرهم علی زعمهم و اعتقادهم ، لانهم عندهم أعرق الناس فی السفه . فإن قلت : لم سفهوهم و استرکوا عقولهم ، و هم العقلاء المراجیح ؟ قلت : لانهم لجهلهم و إخلالهم بالنظر و إنصاف أنفسهم ، اعتقدوا أن ما هم فیه هو الحق و أن ما عداه باطل ، و من رکب متن الباطل کان سفیها، و لانهم کانوا فی ریاسة وسطة فی قومهم و یسار، وکان أکثر المؤمنین فقراء و منهم موال کصهیب و بلال و خباب ، فدعوهم سفهاء تحقیرا لشأنهم . أو أرادوا عبدالله بن سلام و أشیاعه و مفارقتهم دینهم و ماغاظهم من إسلامهم وفت فی أعضادهم . قالوا ذلک علی سبیل التجلد توقیا من الشماتة بهم مع علمهم أنهم من السفه بمعزل ، والسفه سخافة العقل و خفة الحلم . فان قلت : فلم فصلت هذه الایة ب(لایعلمون )، و التی قبلها ب (لایشعرون ) ؟ قلت : لان أمر الدیانة و الوقوف علی أن المؤمنین علی الحق وهم علی الباطل ، یحتاج إلی نظر و استدلال حتی یکتسب الناظر المعرفة. و أما النفاق و ما فیه من البغی المؤدی إلی الفتنة و الفساد فی الارض فأمر دنیوی مبنی علی العادات ، معلوم عند الناس ، خصوصا عند العرب فی جاهلیتهم و ما کان قائما بینهم من التغاور و التناحر و التحارب و التحازب ، فهو کالمحسوس المشاهد، و لانه قد ذکر السفه وهو جهل فکان ذکر العلم معه أحسن طباقا له . مساق هذه الایة بخلاف ما سیقت له أول قصة المنافقین فلیس بتکریر، لان تلک فی بیان مذهبهم و الترجمة عن نفاقهم ، و هذه فی بیان ما کانوا یعملون علیه مع المؤمنین من التکذیب لهم و الاستهزاء بهم و لقائهم بوجوه المصادقین و إیهامهم أنهم معهم ، فاذا فارقوهم إلی شطار دینهم صدقوهم ما فی قلوبهم . وروی أن عبدالله بن أبی و أصحابه خرجوا ذات یوم فاستقبلهم نفر من أصحاب رسول الله علیه و سلم ، فقال عبدالله : انظروا کیف أرد هؤلاء السفهاء عنکم ، فأخذ بید أبی بکر فقال : مرحبا بالصدیق سید بنی تیم و شیخ الاسلام و ثانی رسول الله فی الغار، الباذل نفسه و ماله لرسول الله . ثم أخذ بید عمر فقال : مرحبا بسید بنی عدی الفاروق القوی فی دین الله ، الباذل نفسه و ماله لرسول الله . ثم أخذ بید علی فقال : مرحبا بابن عم رسول الله و ختنه سید بنی هاشم ماخلا رسول الله . ثم افترقوا فقال لاصحابه : کیف رأیتمونی فعلت ؟ فأثنوا علیه خیرا، فنزلت . [ نظرات / امتیازها ]

("Shall we believe as the fools have believed'') they meant (may Allah curse the hypocrites) the Companions of the Messenger of Allah . This is the same Tafsir given by Abu Al-`Aliyah and As-Suddi in his Tafsir, with a chain of narration to Ibn `Abbas, Ibn Mas`ud and other Companions. This is also the Tafsir of Ar-Rabi` bin Anas and `Abdur-Rahman bin Zayd bin Aslam. The hypocrites said, "Us and them having the same status, following the same path, while they are fools!'' `The fool' is the ignorant, simple-minded person who has little knowledge in areas of benefit and harm. This is why, according to the majority of the scholars, Allah used the term foolish to include children, when He said,

[ نظرات / امتیازها ]

("Believe as the people believe,''), meaning, `Believe just as the believers believe in Allah, His angels, His Books, His Messengers, Resurrection after death, Paradise and Hellfire, etc. And obey Allah and His Messenger by heeding the commandments and avoiding the prohibitions.' Yet the hypocrites answer by saying,
("Shall we believe as the fools have believed'') they meant (may Allah curse the hypocrites) the Companions of the Messenger of Allah . This is the same Tafsir given by Abu Al-`Aliyah and As-Suddi in his Tafsir, with a chain of narration to Ibn `Abbas, Ibn Mas`ud and other Companions. This is also the Tafsir of Ar-Rabi` bin Anas and `Abdur-Rahman bin Zayd bin Aslam. The hypocrites said, "Us and them having the same status, following the same path, while they are fools!'' `The fool' is the ignorant, simple-minded person who has little knowledge in areas of benefit and harm. This is why, according to the majority of the scholars, Allah used the term foolish to include children, when He said,
(Verily, they are the fools). Allah thus affirmed that the hypocrites are indeed the fools, yet,
(But they know not). Since they are so thoroughly ignorant, the hypocrites are unaware of their degree of deviation and ignorance, and such situation is more dangerous, a severer case of blindness, and further from the truth than one who is aware.


[ نظرات / امتیازها ]

1 - پیامبر (ص) فراخوان منافقان به ایمانى، همانند ایمان توده مردم

و إذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس

چون در آیه بعد، مطرح شده که منافقان در برابر مردم اظهار ایمان مى کنند، این احتمال رخ مى دهد که گفتگوى مطرح شده در این آیه ـ که در آن منافقان ابراز بى ایمانى مى کنند ـ میان پیامبر (ص) و اهل نفاق بوده است.

2 - صداقت توده هاى مردم در ایمان به پیامبر (ص) و آیین اسلام

ءامنوا کما ءامن الناس

3 - مؤمنان راستین در دیدگاه منافقان، مردمى سفیه و بى خردند.

قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء

4 - بیمار دلىِ اهل نفاق، منشأ متهم ساختن اهل ایمان به بى خردى است.

فى قلوبهم مرض ... قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء

5 - خود بزرگ بینى و تحقیر مؤمنان راستین، از صفات اهل نفاق است.

أنؤمن کما ءامن السفهاء

6 - منافقان، با متهم ساختن اهل ایمان به بى خردى، دعوت به ایمان را پذیرا نبودند.

قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء

7 - منافقان، خویشتن را مردمى خردمند و روشنفکر مى پندارند.

أنؤمن کما ءامن السفهاء

8 - منافقان، خود مردمى سفیه و بى خردند.

ألا إنهم هم السفهاء

مقرون بودن خبر به «ال» و نیز وجود ضمیر فصل در جمله «ألا إنهم ...» از حصر حکایت دارد و این حصر به اصطلاح «حصر» اضافى است. بنابراین معناى جمله چنین است: منافقان بى خردند، نه مؤمنان راستین.

9 - منافقان، بى خبر از سفاهت و بى خردى خویش

ألا إنهم هم السفهاء و لکن لایعلمون

10 - منکر شمردن معروفها و معروف دانستن منکرات، از ویژگیهاى منافقان

إذا قیل ... و إذا قیل لهم ءامنوا ... قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء

از اینکه فساد را اصلاح گرى مى شمرند و ایمان را سفاهت مى پندارند، برداشت فوق به دست مى آید.

[ نظرات / امتیازها ]

«و اذا قیل لهم آمنوا...»

هنگامى که به آنان گفته شود «به پیامبر و کتابى که بر او فرود آمده است، ایمان بیاورید و بسان یاران او، آن حضرت را به رسالت بپذیرید و حقیقت را باور کنید»، مى گویند: «آیا همانند کم خردان به او ایمان بیاوریم؟!»: «اَنؤمن کما آمن السّفهاء؟!» امّا خدا این پندار ابلهانه آنان را نکوهش مى کند و مى فرماید: «اینان خود کم خرد هستند؛ چرا که مگر کم خرد جز این است که چیز باارزشى را تباه مى کند و در همانحال مى پندارد که آن را نگاه داشته است؟! اینان نیز بدون ایمان و تقوا و درست اندیشى، گمان مى برند که باایمان و راه یافته اند. [ نظرات / امتیازها ]

36. This is another phase of the hypocrite and the cynic. "Faith," he says, "is good enough to fools." But his cynicism may be the greatest folly in the eyes of Allah. [ نظرات / امتیازها ]

وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ کَما آمَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لکِنْ لا یَعْلَمُونَ «13»
وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا: وقتى گفته شود مر منافقان را که ایمان آورید و تصدیق کنید پیغمبر را به اعتقاد قلبى، کَما آمَنَ النَّاسُ‌: همچنانکه ایمان آورده‌اند مؤمنین به اخلاص و حسن عقیده، و از شوائب نفاق محترز گردیده؛ قالُوا أَ نُؤْمِنُ‌: گویند منافقین در جواب آیا ایمان آوریم، کَما آمَنَ السُّفَهاءُ: چنانچه ایمان آورده‌اند بى‌خردان و کم عقلان؟! (استفهام، انکارى است، یعنى هرگز ایمان نیاوریم، چنانکه سفهاء ایمان آورده‌اند.) حق تعالى تکذیب و رد قول آنها فرمود به اینکه: أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ: آگاه باشید و بدانید اى مؤمنان مصدّق! به درستى که منافقان ایشانند بى‌خردان و کم عقلان، نه مؤمنان؛ زیرا سفیه کسى است که به واسطه کمى معرفت و نقصان عقل و خفت رأى، جلب مضرّات و دفع منافع نماید؛ و چون منافقان، عصیان را طاعت و کفر را موجب تقرب به خدا دانسته و این عین خسران و سبکى عقل است، پس حقیقة سفیه و جاهل آنها هستند. وَ لکِنْ لا یَعْلَمُونَ‌: و لکن نمى‌دانند که جاهلند. این فرمایش مبالغه است در جهل آنها، زیرا جهل بر دو قسم است: قسم اول- آنکه جاهل باشد، لکن معترف و متوقف است بر جهل خود. در این صورت ممکن است بعض آیات و مواعظ او را نفع بخشد و بالاخره مهتدى شود.

قسمت دوم- جهل مرکب است، یعنى شخصى جاهل عالم به جهل خود
نباشد و ارشاد و هدایت و بیانات حقه علمیه را رد نموده ابدا تدبر و تفهمى نیابد، و مادام العمر به سفاحت و نادانى باقى ماند، و این اعظم و اقبح از مرتبه اول است.
آن کس که نداند و نداند که نداند
در جهل مرکّب أبد الدّهر بماند

در کتاب کافى در فرمایش حضرت موسى الکاظم علیه السلام به هشام فرماید: یا هشام من سلّط ثلاثا على ثلاث فکانّما اعان على هدم عقله، من اظلم نور تفکرّه بطول امله و محى طرائف حکمته بفضول کلامه و اطفأ نور عبرته بشهوات نفسه فکانّما اعان على هدم عقله و من هدم عقله افسد علیه دینه و دنیاه‌ «1». یعنى: اى هشام! هرکه مسلط سازد سه چیز را بر سه چیز، پس کمک نموده بر خرابى عقلش: هرکه تاریک کند نور فکر خود را به درازى آرزو، و محو نماید لطایف حکمت خود را به زیادى کلام، و خاموش سازد نور عبرت خود را به شهوات نفس خود؛ پس به درستى که کمک نموده بر ویرانى عقل خود، و هرکه منهدم شود عقل او فاسد نموده دین و دنیاى خود را.
علماء اخلاق فرموده‌اند: عقل فیوضات عالیه مى‌بخشد، و انسان را وادار کند به امورى که نفع ابدى دارد، و منع نماید از چیزهائى که نفع فعلى و لکن ضرر دائمى را موجب شود؛ به شرطى که مغلوب هواى نفس و شهوات نشده باشد. [ نظرات / امتیازها ]

در برهان از امام کاظم (ع) در این باب روایتى نقل نموده که خلاصه‌اش آنستکه وقتى مانند سلمان و أبو ذر و مقداد از اخیار صحابه و دوستان خاندان نبوت بمنافقانیکه نقض بیعت با امیر المؤمنین (ع) را نموده بودند میگفتند دست از نفاق بردارید و ظاهرا و باطنا ایمان داشته باشید و بسعادت قبول ولایت برسید و تحصیل رضاى خدا و رسول را بنمائید و مانند ما باشید آنها جرئت جسارت نمیکردند نزد این قبیل اشخاص ولى چون برفقاى صمیمى خودشان میرسیدند میگفتند آیا ما ایمان بیاوریم مانند این اشخاص ساده سفیه که ظاهرا و باطنا ایمان آورده‌اند با آنکه عدّه از بزرگان عرب و پادشاهان دنیا دشمن محمّدند و بعد از او دمار از روزگار مسلمانان حقیقى بیرون میاورند پس ما باید دو طرف را در دست داشته باشیم و تأمین آتیه خودمان را بنمائیم
لذا خداوند رسوا نمود آنها را و با تاکید تام و تمام نسبت سفاهت را بآنها داد و فرمود که آنها نمیدانند پیغمبر (ص) و على (ع) بر حقّند و غلبه با این دین است و دشمنان اسلام ذلیل و مقهور میشوند و این از سفاهتشان است که با حال تزلزل زندگى میکنند و بخسران دنیا و آخرت گرفتار میشوند و نزد خدا و خلق رسوا و از انظار کفار و مسلمانان ساقط میگردند. [ نظرات / امتیازها ]