بقره-206: پیام‏ها:
1 مستکبران، به موعظه‏ى دیگران گوش نمى‏دهند. «إِذا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ» در تاریخ آورده‏اند که عبد الملک مروان از خلفاى بنى امیه بر بالاى منبر در شهر مدینه گفت: به خدا سوگند هر کس مرا امر به تقوى کند، گردنش را خواهم زد. « تفسیر احسن الحدیث، ج 1، ص 376»
2 حاکم باید پندپذیر باشد. «إِذا قِیلَ») ( «أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ»
3 گناه، مایه‏ى عجب، غرور و تکبّر است. «أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ»
4 توجّه دادن به دوزخ، هشدارى غرور شکن است. «فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ» [ نظرات / امتیازها ]

با توجه به آیات204 تا 206 پیامی که به نظر میرسد چنین است:
بعضی از مردم جوری حرف میزنند و نظر میدهند( مثلا راجع به سبک زندگی مناسب) که هرکس بشنود از فرط سخنان عالی شان فکر میکند که آنها نیز انسان های متعالی ای هستند! « وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا » اما رفتار خودشان در این دنیا و سبک زندگی شان کاملا خلاف "اظهارات" ( و نه عقاید!) خودشان است. « وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ» و طوری رفتار میکنند که گویی با دنیا و مافیها و خالق آن، دشمنی خاصی دارند!!
رفتارشان نشان از اتلاف و تخریب دارد.. " و هر اتلافی ، فساد است " و در نتیجه "فرد اتلاف کننده و اسراف کننده، مفسد است"
خداوند اضافه می کند و می فرماید گردش این افراد در زمین چیزی جز تباهی " محصولات" و "افراد نسل آدمی" ندارد.
ببینیم چقدر با این ویژگی ها تشابه داریم...؟؟
من اگر:
1. از عمرم استفاده نبرم و استفاده ی "درست" نبرم، در حال اتلاف نسل ِ بعد از والدینم هستم....... یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ
2. از علمی که استادم به من می آموزد، استفاده(ی درست) نبرم، یا به آن اهمیت ندهم، در حال ضایع ساختن تلاش های او (برای آموزش به دیگران) هستم....... یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ
3. آدم مفیدی نباشم، و برای جامعه انسانی سودی نداشته باشم، در حال ضایع کردن تلاش های والدینم (در جهت پرورش من) ، هستم....... یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ
4.از آبی که به راحتی در دستم قرار می گیرد استفاده ی بی رویه کنم، در حال نابودی و تباهی آن هستم........ یُهْلِکَ الْحَرْثَ
5. از خوراکی هایی که در اطرافم دیده می شود، صرفا بر اساس علاقه، و نه نیاز، مصرف کنم، در حال تباه کردن آن هستم....... یُهْلِکَ الْحَرْثَ
6. با پولی که در دست دارم، چیزی بخرم که نیاز نداشته باشم، آن مال را تلف کرده ام........ یُهْلِکَ الْحَرْثَ
( حرث ، تمام حاصل زحمت ها، نه صرفا محصولات کشاورزی)
* و اگر از تمام امکاناتم آن طور که شایسته بود، استفاده نکردم... خــودم را و تــمـــام آن عطــایای پــروردگــارم را نابود و تبــاه کرده ام..... این جاست که سرانجام میگویم : یــا حــسـرتــا عـلــی مـا فــرَّطــتُ فــی جَـنــبِ اللّــه....( دریغا.. که درمورد حقوق خدا، کوتاهی کردم....)

و دیدیم که چگونه تمام این سهل انگاری ها در استفاده از عمر و امکانات ، به فــســـاد منجر می شود.... والله لا یحب الفساد... اما خدا این کارهای فاسد مرا نمی خواهد...
***
چنین فردی، غافل است و اگر به او بگویی دست بردار از این کارهایت و کمی برای خدا زندگی کن، غرورش جریحه دار می شود و می گوید من که گناهی نکرده ام... پس بازهم به این تباه کاری ادامه می دهد...
***
خدایا به فساد و خرابی کارهای خویش اقرار می کنم... مرا از خویش مران و به " بــئس المــهــاد" مفرست... استغفرالله ربّـــی. [ نظرات / امتیازها ]