ابراهیم آذرپیرا
در مورد صیغه موقت در کتاب خدا چیزی گفته؟
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
آیه‌ای که بحث متعه یا همان ازدواج موقت را در قرآن مطرح کرده، آیه 24 سوره مبارکه نساء است. «... فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَةً ...؛ با هر زنى از آنان (غیر چهارده قسم گذشته) که ازدواج موقت کردید مهر او را به عنوان واجب (مالى) بپردازید.»
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
علی شفیعی
ویژگی های توبه نصوح در سوره تحریم
متین رمضانی (داور) : حقیقت "توبه" همان ندامت و پشیمانى از گناه است که لازمه آن تصمیم بر ترک در آینده است، و اگر کارى بوده که قابل جبران است در صدد جبران برآید، و گفتن استغفار نیز بیانگر همین معنى است، و به این ترتیب ارکان توبه را مىتوان در پنج چیز خلاصه کرد: ترک گناه- ندامت-تصمیم بر ترک در آینده- جبران گذشته- استغفار.
کلمه "نصوح" از ماده "نصح" است که به معناى جستجو از بهترین عمل و بهترین گفتارى است که صاحبش را بهتر و بیشتر سود ببخشد، و این کلمه معنایى دیگر نیز دارد، و آن عبارت است از اخلاص، وقتى مىگویى: "نصحت له الود" معنایش این است که من دوستى را با او به حد خلوص رساندم. بنا بر این، توبه نصوح مىتواند عبارت باشد از توبهاى که صاحبش را از برگشتن به طرف گناه باز بدارد، و یا توبهاى که بنده را براى رجوع از گناه خالص سازد، و در نتیجه، دیگر به آن عملى که از آن توبه کرده بر نگردد.
در حدیثى از پیغمبر گرامى اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم مىخوانیم هنگامى که "معاذ بن جبل" از توبه نصوح سؤال کرد، در پاسخ فرمودند:
«ان یتوب التائب ثم لا یرجع فى ذنب کما لا یعود اللبن الى الضرع، آن است که شخص توبهکننده به هیچوجه بازگشت به گناه نکند آن چنان که شیر به پستان هرگز باز نمىگردد»! این تعبیر لطیف بیانگر این واقعیت است که توبه نصوح چنان انقلابى در انسان ایجاد مىکند که راه بازگشت به گذشته را به کلى بر او مىبندد، همانگونه که بازگشت شیر به پستان غیر ممکن است.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
علی شفیعی
تفاوت بین شعوب و قبائل در آیه 13 سوره مبارکه حجرات چیست؟
متین رمضانی (داور) : در این که میان "شعوب" و "قبائل" چه تفاوتى است؟ مفسران احتمالات مختلفى دادهاند:
اول: کلمه "شعوب" جمع "شعب"- به کسره شین و سکون عین- است و به طورى که در مجمع البیان گفته به معناى قبیله بزرگى از مردم است، مانند قبیله ربیعه و مضر. و کلمه "قبائل" جمع "قبیله" است که جمعیتى کوچکتر از شعب است و تیرهاى از آن است مانند "تیم" که یکى از تیرههاى "مضر" است. و این قول اکثر مفسران است.
دوم آنکه شعب کمتر از قبیله است راغب گوید: شعب عبارت است از قبیلهاى که از یک قبیله دیگر منشعب گردد، و جمع آن شعوب مىآید.
سوم آنکه کلمه "شعوب" به معناى نژادهاى غیر عرب از قبیل ترک و فارس و هندى و آفریقایى و امثال اینها است. و کلمه "قبائل" به معناى تیرههاى عربى است.
و ظاهرا برگشت این قول به یکى از همان دو قول قبلى است و در مجمع آنرا از امام صادق علیه السّلام نقل کرده از ابو عبیده نقل شده: شعوب عجم است و اصل آن از تشعّب است که نسب عجم بسیار پراکنده است.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
ظاهر کوتی
سلام
چرا در آیه ۸۸ سوره حجر کلمه ازواجا را به گروه ها ترجمه شده در حالی که ازواج در اصل به زوج یا زوجه و به معنی همسر باید باشد
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
زوج به هر یک از دو همسر مرد و زن، همچنین به هر دو جفتى، مثل جفت کفش و نعلین و نیز به هر دو چیزى که با یکدیگر شبیه یا همانند باشند، خواه شباهتى یکسان و یا ناهمسان باشد باز هم آنها را- زوج- گویند. و مقصود از ازدواج در این آیه، مردان و زنان و یا اصناف مردم است، مانند صنف بتپرستان و صنف یهود و صنف نصارى و صنف مجوس.
1)
: معنای مفرد آن میشود مردان و زنان
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
ناشناس ..
با سلام
در سوره غاشیه ایه 3 منظور چیه؟که گفته شده پیوسته عمل شده و خسته شده اند و به روایتی نتیجه نگرفته اند؟کسی که پیوسته عمل داره خستگی درونش معنایی داره؟؟؟؟
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
در تفسیر المیزان در ذیل این آیه چنین بیان شده است که: معنی این آیه به قرینه اینکه در مقابل صفت اهل جنت یعنى جمله "لِسَعْیِها راضِیَةٌ" (غاشیه/9 ) قرار گرفته، این است که اهل دوزخ خستگى تلاشى که در دنیا کردند از تنشان در نمىآید، به خلاف اهل بهشت که وقتى تلاش خود را سودمند مىیابند خستگى از تنشان بیرون مىآید، چون انسان هر تلاشى که در دنیا مىکند به منظور تامین سعادت خود مىکند، منظورش این است که به هدف خود نائل آید، و دوزخیان در قیامت مىبینند که آنچه در دنیا تلاش کردند بىنتیجه مانده و خردلى سودمند نبوده، هم چنان که در جاى دیگر فرموده: "وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً - به اعمالى که آنان در دنیا کردند مىپردازیم و همه را هیچ و پوچ مىکنیم" (فرقان/23)، در نتیجه از اعمالى که داشتند چیزى به جز خستگى عایدشان نمىشود، به خلاف اهل بهشت که از سعى و عمل خود راضیند، چون همه به صورت بهشت و راحتى مبدل گشت.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
هادی آبانگاه
سلام و عرض ادب. تفاوت واژه معدودة و معدودات در لغت و در قرآن چیست؟ با تشکر
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
"معدود" یعنى قابل شمارش، و معمولا به اشیاء کم گفته مىشود، زیرا اشیاء زیاد قابل شمارش نیستند یا شمارش آنها مشکل است.
و بر این اساس آیه: (إِلَّا أَیَّاماً مَعْدُودَةً- 80/ بقره) مگر روزهایى کم و اندک زیرا (بنى اسرائیل بعد از پرستش گوساله) مىگفتند ما به تعداد روزهاى کمى که گوساله را پرستیدهایم عذاب می‌شویم.
و معدودات جمع مؤنث می‌باشد و از لحاظ معنی همان معنای قلیل و اندک را می‌دهد.
لذا در عبارت " أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ" (بقره/184) نکره آمدن ایام و اتصاف آن به صفت (معدودات) براى این است که بفهماند تکلیف نامبرده ناچیز و بدون مشقت است، تا به این وسیله مکلف را در انجام آن دل و جرأت دهد، و قهرا مراد از ایام معدودات همان ماه رمضان خواهد بود.
1)
: زیادة المبانی تدلّ علی زیادةِ المعانی
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
محمد صادق
با سلام. در ایه 60 سوره انعام صحبت از استیفای کامل روح از بدن در خواب است مانند مرگ.
کیفیت این استیفا چگونه است؟ توضیح اینکه آیا می بایست قائل به عالمی باشیم که با به خواب رفتن شخص روح او وارد آن عالم می شود و در آنجا به حرکت و فعالیت در میآید و آن حرکات و فعالیت ها خواب و رؤیای ما را می سازند؟
سؤال دوم اینکه کیفیت و آنچه در خواب می بینیم آیا مرتبط با کیفیتی است که روحمان دارد؟ یعنی عالم خواب دارای حیطه دسترسی است و برای هر روحی مجوز فعالیت و حرکت در هر جهت و بُعدی وجود ندارد بلکه متناسب با کیفیتی که روح ساخته شده (تأثیر روح از اعمال) جولان خواهد داشت؟
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
عالم طبیعت یا عالم دنیا عالمی است که روح نیاز به مرکبی دارد به نام جسم. وقتی به خواب می‌رویم تعلق روح از بدن کم میشود و اینکه فرمود:" یتوفیکم- مىگیرد شما را" و نفرمود:" یتوفى روحکم- مىگیرد جان شما را" دلالت دارد بر اینکه حقیقت انسانى که ما از آن به کلمه" من" تعبیر مىکنیم، همان روح انسانى است و بس، و چنان نیست که ما خیال مىکنیم که روح جزئى از انسان است و یا صفت و یا هیاتى است که عارض بر انسان مىشود.
و در خواب، روح ما در عالم مثال سیر می‌کند البته سیر او وابسته به آن چیزی است که در دنیا کسب کرده است. و البته بعضی از خواب ها نشان از حوادث و یا رخدادهای مربوط به آینده است که روح در عالم مثال که عالمی بدون زمان است آن را درمی‌یابد و یا اینکه به علت تعلق شدید روح به جسم و یا در مراحل انتهایی خواب که نزدیک به بیدار شدن به طور طبیعی است، خوابهایی که رویت میشود نوعا مربوط به کارها و یا حوادث روزمره می‌باشد.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
فاطمه موسوی
نظر به آیه ۲۶ سوره مبارکه طور ، قرآن کریم یکی از علل بهشتی شدن والدین چه چیزی می باشد؟ ۱. تربیت فرزندان ۲. دلسوزی نسبت به فرزندان
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
"اشفاق" به معناى عنایتى آمیخته با ترس است، چون مشفق نسبت به کسى که به او اشفاق دارد هم محبت دارد و هم مىترسد که مبادا بلایى متوجه او گردد، و این کلمه در قرآن آمده، مىفرماید:" وَ هُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ- ایشان از قیامت بیمناکند"(انبیاء/49) پس این کلمه هر وقت با حرف "من" متعدى شود معناى ترس در آن روشنتر از محبت است، و اگر با حرف "فى" متعدى گردد معناى عنایت و محبت در آن روشنتر از ترس به ذهن مىرسد، هم چنان که در این آیه فرموده: "إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنا مُشْفِقِینَ".
پس معناى آیه چنین مىشود که: ما در دنیا نسبت به خانواده خود اشفاق داشتیم، هم آنان را دوست مىداشتیم و به سعادت و نجاتشان از مهالک و ضلالتها عنایت داشتیم، و هم از اینکه مبادا گرفتار مهالک شوند مىترسیدیم، و به همین منظور به بهترین وجهى با آنان معاشرت مىکردیم، و نصیحت و دعوت به سوى حق را از ایشان دریغ نمىداشتیم.
در این آیه دلالتی بر اینکه فقط والدین داراری این خصوصیتند نیست، یعنی امکان دارد که این ویژگی را فرزندان نسبت به والدین و دیگر اعضا خانواده داشته باشند.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
سمانه
با سلام.
منظور از حریرا در آیه 12 سوره انسان چیست که دربرابر صبر امام علی علیه السلام و اهلبیتش آمده است؟
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در ذیل این آیه می‌فرمایند که منظور از "صبر" صبرشان در برابر مصیبت، و در برابر اطاعت، و از معصیت است، چون این طایفه در زندگى دنیا به جز وجه پروردگارشان طلبى نداشتند، اراده او را بر خواست خود مقدم مىداشتند، در نتیجه در برابر آنچه او براى آنان مقدر کرده بود، و هر محنت و مصیبتى که براى آنان خواسته بود صبر مىکردند، و نیز بر امتثال هر فرمانى که به ایشان داده بود، و بر ترک هر عملى که ایشان را از آن نهى کرده بود صبر مىکردند، هر چند که با خواست خودشان مخالف بود، و لذا خداى تعالى مشقت و زحمتى را که در راه بندگى او تحمل کرده بودند به نعمت(جنّة) و راحت(حریرا) مبدل کرد.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
موسوی
خداوند در کدام ایه و سوره قران از پیروان حضرت ابراهیم (ع ) بنام شیعه یاد کرده است
متین رمضانی (داور) : سلام علیکم
کلمه" شیعه" عبارت است از مردمى که پیرو غیر خود باشند، و دنبال او به راه بیفتند و به عبارت دیگر، مردمى که موافق طریقه کسى حرکت کنند، چنین مردمى شیعه آن کس مىباشند. بنابراین کلمه "شیعه" به معناى جماعتى است که همه پیرو یک عقیده باشند.
وَ دَخَلَ الْمَدینَةَ عَلى حینِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِها فَوَجَدَ فیها رَجُلَیْنِ یَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شیعَتِهِ وَ هذا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغاثَهُ الَّذی مِنْ شیعَتِهِ عَلَى الَّذی مِنْ عَدُوِّهِ فَوَکَزَهُ مُوسى فَقَضى عَلَیْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبینٌ (قصص/15) در این آیه بیان می‌کند که یکى از آن دو نفر اسرائیلى، و از پیروان دین موسى، و یکى دیگر قبطى و دشمنش بود، اما اینکه بیان شد یکى از آن دو پیرو دین موسى بوده جهتش این است که: آن روز بنى اسرائیل در دین منتسب به آباى خود ابراهیم و اسحاق و یعقوب (ع) بودند، هر چند که از دین آن بزرگواران در آن روز جز اسم چیزى نمانده بود.
«وَ إِنَّ مِنْ شیعَتِهِ لَإِبْراهیمَ » (صافات/83) یعنی ابراهیم یکى از شیعیان نوح بود، چون دینش موافق دین او، یعنى دین توحید بود.
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.