109) 1- نسبت به روحیّات وبرنامههاى دشمنان خود، مواظب باشید. «ودَّ... یرُدّونکم»
2- در برخورد با دشمن نیز باید انصاف داشت. «ودّ کثیر» (آیه مىفرماید: بسیارى از اهل کتاب چنین هستند، نه همهى آنان.)
3- شعلهى حسادت، چنان خطرناک است که بعد از علم و آگاهى نیز فرو نمىنشیند. «حسداً... من بعد ما تبین لهم الحقّ»
4- شما با ایمان آوردن به اسلام، عظمت و عزّتى مىیابید که دشمنان به شما رشک و حسد مىورزند و مىخواهند شما به جهل، شرک و تفرقهى زمان جاهلیّت برگردید. «ودّ کثیر... لو یردّونکم»
5 - با مخالفان نباید فوراً به خشونت برخورد کرد، گاهى لازم است حتّى با علم به کینه و حسادت آنها، با ایشان مدارا نمود. «فاعفوا»
6- فرمان عفو دشمن، به صورت موقّت و تا زمانى است که مسلمانان دلسرد و دشمنان جسور نشوند. «فاعفوا و اصفحوا حتّى»
7- عفو، نشان ضعف نیست. خداوند بر انجام هر کارى تواناست و امروز نیز مىتواند شما را بر دشمنان غالب گرداند. «انّ اللّه... قدیر»
[ نظرات / امتیازها ]