از آیه: تا آیه:
انتخاب سوره :
بازديد کننده گرامی چنانچه تمایل دارید، شما هم می توانید اﻋﺮاب ای در سايت ثبت کنید، تا با نام خودتان ثبت و در سايت نمایش داده شود.
  احمد يوسفي - مجمع البیان
2) «رسول من الله» بدل من البینة قبله و قال الفراء هو مستأنف تقدیره هو رسول دین القیمة تقدیره دین لملة القیمة لأنه إذا لم یقدر ذلک کان إضافة الشیء إلى صفته و ذلک غیر جائز لأنه بمنزلة إضافة الشیء إلى نفسه [ نظرات / امتیازها ]
  رعنا سليمان عباسي
1) اعراب
 توضيح : لم :حرف نفی /یَکُنِ:فعل مضارع مجزوم / الَّذِینَ : موصول،اسم یَکُنِ
کَفَرُوا:فعل ماضی و واوضمیر متصل در محل رفع فاعل
مِنْ:حرف جر/أَهْلِ:اسم مجرور/متعلق ،محذوف ومضاف
الْکِتَابِ:اسم مجرور/مضاف الیه
وَ:عاطفه/ الْمُشْرِکِینَ:اسم مجرور/عطف به ما قبل
مُنْفَکِّینَ اسم منصوب،خبر یکن/ جمله"کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ مُنْفَکِّینَ"صله برای الذین
حَتَّىٰ:حرف جر
تَأْتِیَهُمُ:فعل مضارع منصوب و"هم"ضمیر متصل در محل نصب مفعول به
الْبَیِّنَةُ:اسم مرفوع/فاعل/ "تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ"مجرور ﴿١﴾
[ نظرات / امتیازها ]
2) اعراب
 توضيح : رَسُولٌ:مرفوع/بدل "بینه"
مِنَ اللَّهِ :جار و مجرور/متعلق محذوف
یَتْلُو:فعل مضارع/"هو"ی مستتر فاعل/ صُحُفًا:منصوب،مفعول به
مُطَهَّرَةً:صفت منصوب/جمله "یَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً"صفت برای "رسول ﴿٢﴾
[ نظرات / امتیازها ]
3) اعراب
 توضيح : فِیهَا :جار و مجرور/متعلق محذوف
کُتُبٌ:مرفوع/خبر برای مبتدای محذوف
قَیِّمَةٌ:صفت" کُتُبٌ" مرفوع ﴿٣﴾
[ نظرات / امتیازها ]
4) اعراب
 توضيح : وَ:واو عاطفه /مَا:حرف نفی/ تَفَرَّقَ:فعل ماضی نفی
الَّذِینَ:موصول/جمله" أُوتُوا الْکِتَابَ"صله
أُوتُوا:فعل ماضی مبنی/مجهول.واو ضمیر متصل در محل نصب، نائب فاعل/ الْکِتَابَ:اسم منصوب/مفعول به
إِلَّا:حرف تحقیق
مِنْ بَعْدِ:جار و مجرور/ تَفَرَّقَ"متعلق آن/بَعْد:مضاف
مَا:اسم موصول/مضاف الیه- جمله"جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ"صله برای "ما"
جَاءَتْهُمُ:فعل ماضی و"هم" ضمیر متصل در محل نصب مفعول به
الْبَیِّنَةُمرفوع/فاعل ﴿٤
[ نظرات / امتیازها ]
  حسن حميدي سولا - نرم افزار ترنم وحی
1) لَمْ «حرف جزم»
یکُنِ «فعل مضارع مجزوم به سکون ظاهری»
الَّذِینَ «اسم کان مرفوع یا در محل رفع»
کَفَرُوا «فعل ماضی مبنی بر ضمه ظاهری» «(و)فاعل»
مِنْ «حرف جر(محلی از اعراب ندارد)»
أَهْلِ «اسم مجرور یا در محل جر»
الْکِتابِ «مضاف الیه مجرور یا در محل جر»
وَ «واو عطف»
الْمُشْرِکِینَ «معطوف، تابع»
مُنْفَکِّینَ «خبر کان منصوب یا در محل نصب»
حَتَّى «حرف نصب یا نصب فرعی به أن مضمره»
تَأْتِیَهُمُ «فعل مضارع منصوب به فتحه ظاهری» «هاء ضمیر متصل در محل نصب مفعول به»
الْبَیِّنَةُ «فاعل مرفوع یا در محل رفع» [ نظرات / امتیازها ]
2) رَسُولٌ «بدل، تابع»
مِنَ «حرف جر(محلی از اعراب ندارد)»
اللَّهِ «اسم مجرور یا در محل جر»
یَتْلُوا «فعل مضارع مرفوع به ضمه مقدر» «فاعل این فعل ضمیر مستتر (هو) است که در تقدیر است»
صُحُفاً «مفعول به منصوب یا در محل نصب»
مُطَهَّرَةً «نعت، تابع» [ نظرات / امتیازها ]
3) فِیها «حرف جر و اسم مجرور» «خبر مقدم محذوف»
کُتُبٌ «مبتدای مؤخر»
قَیِّمَةٌ «نعت، تابع» [ نظرات / امتیازها ]
4) وَ «واو عطف»
ما «حرف نفی غیر عامل»
تَفَرَّقَ «فعل ماضی مبنی بر فتحه ظاهری»
الَّذِینَ «فاعل مرفوع یا در محل رفع»
أُوتُوا «فعل ماضی مبنی بر ضمه ظاهری» «واو محذوفی که در محل رفع می باشد نائب فاعل است»
الْکِتابَ «مفعول به منصوب یا در محل نصب»
إِلاَّ «حرف استثناء»
مِنْ «حرف جر(محلی از اعراب ندارد)»
بَعْدِ «اسم مجرور یا در محل جر»
ما «ح.مصدری»
جاءَتْهُمُ «فعل ماضی مبنی بر فتحه ظاهری» «(ت)تأنیث» «هاء ضمیر متصل در محل نصب مفعول به»
الْبَیِّنَةُ «فاعل مرفوع یا در محل رفع» [ نظرات / امتیازها ]
5) وَ «واو عطف»
ما «حرف نفی غیر عامل»
أُمِرُوا «فعل ماضی مبنی بر ضمه ظاهری» «واو محذوفی که در محل رفع می باشد نائب فاعل است»
إِلاَّ «حرف استثناء»
لِیَعْبُدُوا «(ل)نصب» «فعل مضارع منصوب به حذف نون»«(و)فاعل»
اللَّهَ «مفعول به منصوب یا در محل نصب»
مُخْلِصِینَ «حال منصوب»
لَهُ «حرف جر و اسم مجرور»
الدِّینَ «مفعول به منصوب یا در محل نصب»
حُنَفاءَ «حال منصوب»
وَ «(و)نصب»
یُقِیمُوا «فعل مضارع منصوب به حذف نون» «(و)فاعل»
الصَّلاةَ «مفعول به منصوب یا در محل نصب»
وَ «(و)نصب»
یُؤْتُوا «فعل مضارع منصوب به حذف نون» «(و)فاعل»
الزَّکاةَ «مفعول به منصوب یا در محل نصب»
وَ «(و)استثناف»
ذلِکَ «مبتدای مرفوع یا در محل رفع»
دِینُ «خبر مرفوع یا در محل رفع»
الْقَیِّمَةِ «مضاف الیه مجرور یا در محل جر» [ نظرات / امتیازها ]
  مسعود ورزيده - المیزان
1) حنفاء
 توضيح : کلمه حنفاء حال است از ضمیر جمع در لیعبدوا ، و این کلمه جمع حنیف است ، که از ماده حنف است. [ نظرات / امتیازها ]
  آسيه افشار - الجدول فی إعراب القرآن، ج‏30، ص: 378
5) (الواو) عاطفة فی المواضع الثلاثة، و استئنافیّة فی الموضع الرابع (ما) نافیة، و (الواو) فی (أمروا) نائب الفاعل (إلّا) للحصر (اللام) للتعلیل (یعبدوا) مضارع منصوب بأن مضمرة بعد اللام (مخلصین) حال منصوبة من فاعل یعبدوا (له) متعلّق ب (مخلصین) (الدین) مفعول به لاسم الفاعل مخلصین (حنفاء) حال ثانیة منصوبة ..
و المصدر المؤوّل (أن یعبدوا) فی محلّ جرّ باللام متعلّق ب (أمروا) «1».
(یقیموا) مضارع منصوب معطوف على (یعبدوا)، و کذلک (یؤتوا) ..
و جملة: «ما أمروا ...» لا محلّ لها معطوفة على جملة ما تفرّق الذین «2» ..
و جملة: «یعبدوا ...» لا محلّ لها صلة الموصول الحرفیّ (أن) المضمر.
و جملة: «یقیموا ...» لا محلّ لها معطوفة على جملة یعبدوا.
و جملة: «یؤتوا ...» لا محلّ لها معطوفة على جملة یقیموا.
و جملة: «ذلک دین ...» لا محلّ لها استئنافیّة. [ نظرات / امتیازها ]
 » الجدول فی إعراب القرآن، ج‏30، ص: 378 الإعراب:
4) (الواو) عاطفة (ما) نافیة (إلّا) للحصر (من بعد) متعلّق ب (تفرّق)، (ما) حرف مصدریّ ..
و المصدر المؤوّل (ما جاءتهم البیّنة) فی محلّ جرّ مضاف إلیه.
جملة: «ما تفرّق الذین ...» لا محلّ لها معطوفة على الابتدائیّة.
و جملة: «أوتوا ...» لا محلّ لها صلة الموصول (الذین).
و جملة: «جاءتهم البیّنة» لا محلّ لها صلة الموصول الحرفیّ (ما). [ نظرات / امتیازها ]
 » الجدول فی إعراب القرآن، ج‏30، ص: 377
1) (یکن) مضارع ناقص مجزوم، و حرّک بالکسر لالتقاء الساکنین (الذین) موصول اسم یکن فی محلّ رفع (من أهل) متعلّق بحال من فاعل کفروا (حتّى) حرف غایة و جرّ (تأتیهم) مضارع منصوب بأن مضمرة بعد حتّى ..
و المصدر المؤوّل (أن تأتیهم ..) فی محلّ جرّ ب (حتّى) متعلّق ب (منفکّین) «1».
جملة: «لم یکن الذین ...» لا محلّ لها ابتدائیّة.
و جملة: «کفروا ...» لا محلّ لها صلة الموصول (الذین).
و جملة: «تأتیهم ...» لا محلّ لها صلة الموصول الحرفیّ (أن) المضمر. [ نظرات / امتیازها ]
2) (رسول) بدل اشتمال من البیّنة «2»، (من اللّه) متعلّق بنعت ل (رسول) [ نظرات / امتیازها ]
3) (فیها) متعلّق بخبر مقدّم للمبتدأ (کتب).
و جملة: «فیها کتب ...» فی محلّ نصب نعت ل (صحفا). [ نظرات / امتیازها ]
  فاطمه هندياني - تدبر شخصی
1) الذین: اسم لم یکن فعل ناقصه و محلا مرفوع.
کفروا: صله ی الذین و ضمیر واو عاید آن. صله محلی از اعراب ندارد.
من اهل: جار و مجرور متعلق به محذوف حال از فاعل کفروا یا متعلق به کفروا
الکتاب: مضاف الیه و مجرور.
المشرکین: معطوف به اهل و مجرور.
منفکین: خبر لم یکن فعل ناقصه و منصوب.
تأتیَ: فعل مضارع منصوب به أن در تقدیر، در ضمن تأتی صله ی أن (حرف موصول) هم می شود.
هم: مفعول و محلا منصوب.
البینه: فاعل و مرفوع. [ نظرات / امتیازها ]
2) رسول: بدل از بینه و مرفوع
من الله: جار و مجرور متعلق به محذوف
یتلو: جمله ی فعلیه. فاعل: هو مستتر، مفعول: صحفا
صحفا: مفعول به و منصوب
مطهرة: نعت (صفت) و منصوب [ نظرات / امتیازها ]
3) فیها: جار و مجرور متعلق به خبر محذوف
کتب: مبتدا و مرفوع
قیمة: نعت (صفت) و مرفوع [ نظرات / امتیازها ]
4) تفرق: جمله فعلیه، فاعل: الذین
اوتوا: صله الذین و محلی از اعراب نداردو ضمیر واو در اوتوا عاید صله می باشد.
اوتوا: جمله ی فعلیه مجهول. نایب فاعل: ضمیر واو در اوتوا. کتاب مفعول به
الکتاب: مفعول به دوم منصوب
من بعد: جار و مجرور متعلق به تفرق
جاءت: جمله فعلیه، فاعل: هی مستتر، مفعول: هم
هم: مفعول به محلا منصوب
البینة: فاعل و مرفوع. [ نظرات / امتیازها ]
5) امروا: فعل مضارع مجهول جمله فعلیه: نایب فاعل: واو در امروا
یعبدوا: مضارع منصوب به أن (در تقدیر لام) ، صله موصول حرفی (أن )، جمله فعلیه: فاعل: واو در یعبدوا، مفعول: الله،
الله: مفعول به و منصوب
مخلصین: حال و منصوب
له: جار و مجرور متعلق به مخلصین
الدین: مفعول و منصوب
حنفاء: حال دوم و منصوب
و: عطف
یقیموا: معطوف به لیعبدوا، فعل مضارع منصوب، جمله فعلیه: فاعل: واو ، مفعول: الصلاة
الصلاة: مفعول به و منصوب
و: عطف
یؤتوا: معطوف به لیعبدوا، مضارع منصوب، جمله فعلیه: فاعل: واو، مفعول: الزکاة
ازکاة: مفعول به و منصوب
و: استیناف
ذلک دین : جمله اسمیه
ذلک: مبتدا و مرفوع
دین : خبر و مرفوع
القیمة: مضاف الیه و مجرور [ نظرات / امتیازها ]