34) (قلنا) فیه إعلال بالحذف لمناسبة البناء على السکون، و هذا یطّرد فی کلّ فعل معتلّ أجوف، وزنه فلنا بحذف عینه. [ نظرات / امتیازها ]

34) (إبلیس) هو لفظ أعجمی وزنه إفعیل، و قیل هو عربیّ مشتقّ من الإبلاس و هو الیأس و منع من الصرف للعلمیّة فقط شذوذا. [ نظرات / امتیازها ]

34) (أبى)، فیه إعلال بالقلب، فالألف أصلها یاء، و الفعل أصله أبی یأبى باب فتح أو أبی یأبى باب ضرب، جاءت الیاء متحرّکة بعد فتح قلبت ألفا. [ نظرات / امتیازها ]

34) (کان)، فیه إعلال بالقلب، فالألف منقلبة عن واو، مضارعه یکون و أصله کون بفتح الواو، جاءت الواو متحرّکة بعد فتح قلبت ألفا. [ نظرات / امتیازها ]

35) (کلا)، فیه حذف فاء الکلمة و هی الهمزة، ماضیه أکل .. وزنه علا. [ نظرات / امتیازها ]

35) (رغدا) مصدر سماعیّ لفعل رغد یرغد باب فرح، وزنه فعل بفتحتین. [ نظرات / امتیازها ]

35) (حیث)، ظرف للمکان مبنیّ على الضمّ، و قد یأتی للزمان أیضا وزنه فعل بفتح فسکون ثمّ البناء على الضمّ. [ نظرات / امتیازها ]

35) (شئتما) فیه إعلال بالحذف، حذفت عینه لالتحاق تاء الفاعل و بناء الفعل على السکون، و تمّ الحذف لالتقاء الساکنین وزنه فلتما بکسر الفاء. [ نظرات / امتیازها ]

35) (الظالمین) جمع الظالم، اسم فاعل من الثلاثی ظلم وزنه فاعل و الجمیع فاعلین. [ نظرات / امتیازها ]

36) (بعض) اسم للجزء أو الطائفة أو الفرد من الشی‏ء، وزنه فعل بفتح فسکون، جمعه أبعاض. [ نظرات / امتیازها ]

36) (عدوّ)، اسم أشبه المصدر فی وزنه، و عدّه بعضهم مصدرا وزنه فعول، و قد أدغمت الواو و اللام معا لأنهما من ذات الحرف. [ نظرات / امتیازها ]

36) (مستقرّ)، اسم مکان من فعل استقرّ السداسیّ، فهو على وزن اسم المفعول. و قد یکون مصدرا میمیا بمعنى الاستقرار. [ نظرات / امتیازها ]

36) (متاع)، اسم لما ینتفع به، وزنه فعال بفتح الفاء، و قد یکون اسم مصدر لفعل تمتّع و استمتع بکذا .. [ نظرات / امتیازها ]

36) (حین)، اسم بمعنى الوقت و المدّة، وزنه فعل بکسر الفاء و سکون العین، و الجمع أحیان و جمع الجمع أحایین. [ نظرات / امتیازها ]

37) (تلقّى)، فیه إعلال بالقلب، أصله تلقّی بفتح الیاء، تحرّکت الیاء بعد فتح قلبت ألفا فأصبح وزنه تفعّل. [ نظرات / امتیازها ]

37) (کلمات)، جمع کلمة اسم لما یتلفّظ به الإنسان مفردا کان أو مرکّبا وزنه فعلة بفتح فکسر ففتح أو بکسر فسکون ففتح أو بفتح فسکون ففتح. [ نظرات / امتیازها ]

37) (تاب)، فیه إعلال بالقلب، أصله توب بفتح الواو لأن المضارع یتوب، تحرّکت الواو بعد فتح قلبت ألفا قیل تاب. [ نظرات / امتیازها ]

37) (التوّاب)، مشتقّ من تاب یتوب باب نصر فهو مبالغة اسم الفاعل، وزنه فعّال بفتح الفاء. [ نظرات / امتیازها ]

37) (الرحیم)، انظر الفاتحة الآیة (1) [ نظرات / امتیازها ]

38) (خوف) مصدر سماعیّ لفعل خاف یخاف باب فرح، وزنه فعل بفتح فسکون. [ نظرات / امتیازها ]

39) (آیات)، جمع آیة، اسم بمعنى العلامة، و أصلها أییة، فاؤها همزة و عینها و لأمها یاءان لأنها من تأیّى القوم إذا اجتمعوا .. ثم أبدلوا الیاء الأولى ألفا لتحرّکها و انفتاح ما قبلها، فاجتمعت الهمزة و الألف الساکنة فأدغمتا و وضع فوقهما مدّة. و وزن آیات فعلات. [ نظرات / امتیازها ]

39) (أصحاب)، جمع صاحب، و هو اسم فاعل من صحب یصحب باب فرح، وزنه فاعل. [ نظرات / امتیازها ]

34) الّا ابلیس
 توضيح : استثنای منقطع است یعنی از اول خارج بوده است . [ نظرات / امتیازها ]

34) قلنا :
فعل ماضی متکلم مع الغیر ثلاثی مجرد.
معنا : گفتیم

اُسجدوا :
فعل امر جمع مذکر مخاطب ثلاثی مجرد.
معنا : سجده کنید

سَجَدوا :
فعل ماضی جمع مذکر غایب ثلاثی مجرد.
معنا : سجده کردند

أبی :
فعل ماضی مفرد مذکر غایب ثلاثی مجرد.
(ممکن است ثلاثی مزید از باب إفعال هم باشد(؟) تردید از بنده است)
معنا : إبا کرد - خودداری کرد

استکبر :
فعل ماضی مفرد مذکر غایب ثلاثی مزید از باب إستفعال.
معنا : استکبار کرد ( استکبار : طلب بزرگی کردن - برتری جستن)

کان :
فعل ماضی مفرد مذکر غایب ثلاثی مجرد.
معنا : بود [ نظرات / امتیازها ]

35) تمام افعال ثلاثی مجرد هستند.
به ترتیب : ماضی ، امر ، امر ، ماضی ، نهی ، مضارع [ نظرات / امتیازها ]

36) أزَلّ :
فعل ماضی مفرد مذکر غایب ثلاثی مزید از باب إفعال.(ز ل ل - مضاعف)
معنا : إزلال کرد ( إزلال : گمراه کردن)

أخرجَ :
فعل ماضی مفرد مذکر غایب ثلاثی مزید از باب إفعال.(خ ر ج)
معنا : إخراج کرد ( أخرجهما : اخراج کرد آن دو را)

إهبطوا :
فعل امر جمع مذکر مخاطب ثلاثی مجرد.(هـ ب ط)
معنا : هبوط کنید

سایر افعال هم ثلاثی مجرد هستند [ نظرات / امتیازها ]

37) تلقّی :
فعل ماضی مفرد مذکر غایب ثلاثی مزید از باب تَفعّل.
معنا : تلقّی کرد ( تلقّی : دریافت کردن)

"تابَ" هم ثلاثی مجرد است [ نظرات / امتیازها ]

38) قلنا:فعل.ماضی.للمتکلم مع الغیر.متعد.مبنی. [ نظرات / امتیازها ]

34) صرف فعل قال:
قالَ ، قالا، قالوا، قالَت، قالَتا، قُلنَ، قُلتَ، قُلتُما، قُلتُم، قُلتِ، قُلتُما، قُلتُنَّ، قُلتُ ، قُلنا.
فعل قالَ دومین حرف اصلی ان (واو) می باشد پس  اولا معتل است و ثانیا از نوع اجوف واوی است.
نکات اعلال(منظور از اعلال تغییراتی است که در فعل معتل به وجود می آید):  در صیغه های 1-2-3-4-5 اعلال به قلب صورت گرفته است بدین صورت که اصل آن قَوَلَ بوده که براساس قاعده کلی که حرف عله ی متحرک ماقبل مفتوح تبدیل به الف می شود (واو) تبدیل به(ا) گردیده است (قَوَلَ=قالَ) واین عمل تاصیغه ی پنجم ادامه یافته، امادر بقیه ی صیغه ها برای سهولت در تلفظ، اعلال به حذف صورت گرفته که در اصل بدین صورت بوده( قَوَلنَ ) که ابتدا حرف عله ی متحرک ما قبل مفتوح تبدیل به الف گردیده(قالنَ) سپس‌ التقاء ساکنین صورت گرفته وتلفظ آن دشوار گردیده که برای رفع التقاء ساکنین وسهولت درتلفظ، حرف عله حذف گردیده است (قُلنَ) وازآنجایی که حرف حذف شده در اصل (واو) بوده فاء الفعل کلمه هم ضمه گرفته است. [ نظرات / امتیازها ]