[ همه تفسیر ها ]
تفسیر های محمد حسيني (5 مورد)
● سوره حج آیه 1 - http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=18395&AyeID=2700<r2=2
پیامبر لب بازگشود و این دو آیه را براى آنان تلاوت فرمود: یا اَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ اِنَّ زَلْزَلَةَ السّاعَةِ شَىْءٌ عَظیمٌ یَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمّا اَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها وَ تَرَى النّاسَ سُکارى وَ ما هُمْ بِسُکارى وَ لکِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدیدٌ اى مردم! از پروردگارتان پروا کنید، چر اکه زلزله [سخت] رستاخیز چیزى سهمگین است. 2 - روزى که آن [رویداد هراسانگیز] را مىبینید، هر زنِ شیردهندهاى، آن [کودکى] را که شیر مىدهد، [از شدت هراس] از یاد مىبرد، و هر زن باردارى بار خویشتن را فرو مىنهد، و مردم را [بسان ]مستانى [بیگانه از خرد و اندیشه] بنگرى در حالى که آنان مست نیستند، اما عذاب [هولانگیز] خدا سخت [و وصفناپذیر ]است. آرى، پیامبر این دو آیه تکاندهنده را بر مردم خواند و صداى گریه مجاهدان بود که در آن دل شب و آن دشت خسته و سوزان طنین افکند. آن شب مردم آنقدر گریه کردند و باران اشک از آسمان دیدگان بر دامان خویش فرو باراندند و ضجه زدند که به یادماندنى و بىسابقه بود، و بامداد آن شب به گونهاى از دنیا و ارزشهاى مادى دلها گسسته و به زندگى بىرغبت شده بودند که کسى نه دل داشت تا زین بر روى مرکب نهد و نه بردارد و نه کسى انگیزهاى براى برافراشتن خیمه و چادر داشت. بله گروهى در اندوه فرو رفته بودند و گروهى مىنگریستند و دستهاى دیگر در اندیشه رستاخیز و آن روز هراسانگیز بودند.
● سوره آل عمران آیه 133 - http://mohamadmehdi.blogsky.com
نخست اینکه بهشت و دوزخ در باطن و درون این جهانند.
همانطور که در این عالم موجودات بسیاری هستند که با چشم و گوش و لامسه عادی و غیر مسلح قابل درک نیستند، نظیر امواج رادیویی که تا دستگاه گیرنده ای نباشد، صدائی از آن امواج به گوش ما نمی رسد. البته این مثال هر چند از جهاتی رسا نیست ولی برای مجسم ساختن چگونگی وجود بهشت و دوزخ، در باطن این جهان، مؤثر به نظر می رسد.
دیگر اینکه: عالم آخرت و بهشت و دوزخ، محیط بر این عالم است و به اصطلاح این جهان در شکم و درون آن جهان قرار گرفته است. درست همانند عالم جنین که در درون عالم دنیاست، زیرا می دانیم عالم جنین برای خود عالم مستقلی است، اما جدای از این عالمی که در آن هستیم نیست، بلکه در درون آن واقع شده است. عالم دنیا نیز نسبت به عالم آخرت همین حال را دارد، یعنی در درون آن قرار گرفته است و اگر میبینیم قرآن میگوید وسعت بهشت به اندازه وسعت آسمان ها و زمین است به خاطر آن است که انسان چیزی وسیع تر از آسمان و زمین نمیشناسد تا مقیاس سنجش قرار داده شود ، لذا قرآن برای اینکه وسعت و عظمت بهشت را ترسیم کند آن را به پهنه آسمان ها و زمین تشبیه کرده است و چارهای غیر از این نبوده، همان طور که اگر کودکی که در شکم مادر قرار دارد، عقل میداشت و میخواستیم با او سخن بگوئیم باید با منطقی صحبت کنیم که برای او در آن محیط قابل درک باشد.
از آنچه گفتیم پاسخ این سؤال نیز روشن شد که اگر وسعت بهشت به اندازه زمین و آسمان ها است پس دوزخ کجا است ؟ زیرا طبق پاسخ اول دوزخ نیز در درون همین جهان قرار گرفته و وجود آن در درون این جهان منافاتی با وجود بهشت در درون آن ندارد (همانطور که در مثال امواج فرستنده صوتی ذکر شد) و اما طبق پاسخ دوم که بهشت و دوزخ محیط بر این جهان باشند جواب باز هم روشنتر است زیرا دوزخ میتواند محیط بر این جهان باشد و بهشت محیط بر آن و از آن هم وسیع تر.[
● سوره آل عمران آیه 109 - http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=18395&AyeID=402<r2=5
این آیه اشاره به بحثهاى مختلف گذشته درباره اتحاد و اتفاق و ایمان و کفر و امر به معروف و نهى از منکر و نتایج و عواقب آنها کرده ، مى فرماید: ((اینها آیات خدا است که بحق بر تو مى خوانیم )) تلک آیات الله نتلوها علیک بالحق ). سپس مى افزاید: آنچه بر اثر تخلف از این دستورات دامن گیر افراد مى شود، نتیجه اعمال خود آنها است ((و خداوند به هیچ کس ستم نمى کند))، (و ما الله یرید ظلما للعالمین ) بلکه این آثار شوم همان است که با دست خود براى خود فراهم ساختند. آیه بعد در حقیقت مشتمل بر دو دلیل بر عدم صدور ظلم و ستم از ناحیه خدا است نخست اینکه خدائى که مالک تمام هستى و موجودات این جهان مى باشد ظلم و ستم درباره او مفهومى ندارد، کسى تعدى بدیگرى مى کند که فاقد چیزى باشد که دیگران دارند. به علاوه ظلم و ستم درباره کسى مفهوم دارد که ممکن است بدون جلب رضایت او کارى صورت گیرد اما آن کس که تمام امور هستى از آغاز تا پایان به او باز مى گردد و هیچکس بدون اذن او نمى تواند کارى انجام دهد ظلم و ستم از ناحیه او ممکن نیست . قرآن مى گوید: ((و (چگونه ممکن است خدا ستمکند در حالى که ) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است مال اوست و همه کارها به سوى او باز مى گردد))) و به فرمان اوست (و لله ما فى السموات و ما فى الارض و الى الله ترجع الامور).